15 ചിലെ തൂക്കാലിച്ചിയേര് മതെ ഇപ്പണേ ഉരുമൻ ചൊൽപ്പടീൽ ആയേയെ.
അന്നേരം ഏശു അവൻകാക്ക്, “ഉരുമാ, എന്നെ വുട്ടുപോ; ‘നിൻ തെയ്വമാനെ കരുത്താവെ വണയ്ങ്കി അവനെ മട്ടുംതാൻ കൊണ്ടാടോണും’ ഒൺ എളുതിയിരുക്കിനതാനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
കുമനയോശും അലക്ക്ശാന്തരും അം കൂട്ടത്തിൽ ചിലവേരാതാൻ; അവറെ തെയ്വ കുത്തമെ ചൊല്ലാതിരുപ്പെ പടിപ്പേക്കുചൂട്ടി ഏൻ അവറളെ ഉരുമൻകാൽ കൊടുത്താച്ചെ.
ആശിയാവിലെ എല്ലാരും എന്നെ വുട്ട് മണ്ടിയേയെ; അം കൂട്ടത്തിൽ പുകലയോശും കെർമകനയോശും ഒണ്ടായതൊൺ നിനക്ക് തിക്കിനൊള്ളതാനേ?
അവറനേ ചത്തിയത്തിൽ ഇരുന്ത് മാറിപോയവേരാ; അവറെ ചത്തോഞ്ചത്തുക്ക് പുറകോളെ പിശപ്പ് ഓഞ്ചേയെ ഒൺ ചൊല്ലി ചിലവേരാ നമ്പിക്കെ നിച്ചനാതെ ആയ്ക്കാച്ചെ.
തേമാശ് ഇം ഉലകമെ വിരുമ്പിയനാലെ എന്നെ വുട്ട് തെശലോനിക്കാവുക്ക് മണ്ടിയേയെ. കിരേശ്ക്കേശ് കെലാത്തിയാവുക്കും തീത്തോശ് തൽമാത്തിയാവ് എന്നാനുക്കും മണ്ടിയേയെ.
അവറെ നിച്ചം കെട്ടു ചെയ്യിനതെ കണ്ടു ചിലവേരാ അതുവോലെ ചെയ് നടക്കും; അവറെ ഇകനെ ചെയ്യിനനാലെ ചത്തിയമാനെ വശിയെ വോറെ ഒള്ളവേരാ മാനം കെടുത്തുകേം ചെയ്യും.
പവുലോശ് ഉടയാ എളുത്തിലെല്ലാം ഇതെചൊല്ലി എളുതിയിരുക്കിനെ. ഒണ്ണാ അത്തിൽ ഒരിത്തിനെ കാരിയമെ നിനച്ചെടുപ്പേക്ക് തിക്കിമുട്ടൽ താൻ. കരുത്താവിലെ വശിയെചൊല്ലി അറിവുനാത്തതും ഉറപ്പുനാത്തതുമാനെ ആളുകെ വോറേ വശനങ്കാടെ ചൊന്തം നാശത്തുക്കുചൂട്ടി നരിയാ ചൊല്ലി കൊടുക്കിനതുവോലെ അവറെ ഇതാം നരിയാ ചൊല്ലി കൊടുക്കിനെ.
ചേരയെല്ലാം നങ്കെ ഇടേൽനുൺ പുറപ്പട്ടെ; ഒണ്ണാലും മെച്ചക്കമാ കിരിശ്ത്തുവെ നമ്പിയവേരാ നാത്തെ; അവറെ മെച്ചക്കമാ കിരിശ്ത്തുവെ നമ്പിയവേരാ ആയതായപ്പെ നങ്കെ കൂട്ടത്തിൽ പിശപ്പനായെ; അവറെ മെച്ചക്കമാ കിരിശ്ത്തുവെ നമ്പാപ്പോയെ ഒൺ വെളിവാക്കേക്കുചൂട്ടി നങ്കളെ വുട്ടു മണ്ടിയേയെ.
പൂമിനാടെ ബൂറാ ചത്തിയത്തിൽ നുൺ അലക്കശ്ശിക്കിനെ പിശാശും ഉരുമനുമാനെ വൻശർപ്പമാനെ പാമ്പാം അവൻ തൂതരുകാടാം മേലോകത്തിൽ നുൺ തള്ളി പൂമീക്ക് ഒറിഞ്ചെ.