1 “ഒരാ പള്ളീലെ മൂപ്പൻ ആകോണും ഒൺ നിനയ്ക്കിനതൊണ്ണാ അവൻ നല്ലെ വേലേ ആശിക്കിനെ” ഒണ്ണെ ചൊൽ ചത്തിയമാനെ കാരിയം താൻ.
അകനതാൻ പാപത്തിൽ നുൺ മനം തിരുപ്പി വരിനെ ഒരാളെചൊല്ലി തെയ്വത്തിലെ തൂതര് കൂട്ടത്തിൽ ചരിയാനെ പിരിയമൊണ്ടാകും ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ.”
“അവൻ പിശയ്ക്കിനാൻ ഒണ്ണും നാതിരുക്കട്ടെ; അത്തിലാരും പിശയാതിരുക്കട്ടെ ഒണ്ണും അവൻ പട്ടം വോറെ ആളുക്ക് കിടയ്ക്കട്ടെ ഒണ്ണും ശങ്കീര്ത്തനം ഒണ്ണെ പൊത്തകത്തിൽ എളുതിയിരുക്കിനതാനെ.
നിങ്കെ ഉടവനുടവനാം തെയ്വ ആത്തുമാവ് നിങ്കകാൽ തന്തിരുക്കിനെ മാനടവനാം ചൂതാനമാ വച്ചിരിൻ; തെയ്വം ഉടയാ മകൻ ഇലത്തത്തിൽ വായ്ങ്കെ തെയ്വ ശവേ കൊൺ നടക്കിനവേരായായ് ഇരിൻ.
എകൂതരല്ലാത്തെ ആളുകളാനെ എനക്ക് പുടിച്ചവേരാളേ, നിങ്കെ ഇടേൽ എന്നെ ഒരു അപ്പോശ്ത്തലനായ് കടത്തി വുട്ടത്തുക്ക് ഏൻ തെയ്വത്തുക്ക് നണ്ണിയെ ചൊന്നെ.
തെയ്വ മക്കളെ തെയ്വ വേലെ ചെയ്വച്ചൂട്ടി ഒരുക്കുകേം അത്തിൽ കിരിശ്ത്തുവിലെ ഉടമ്പാനെ ശവേ ആത്തുമീയമായി ഉറപ്പാക്കുവേക്കും താൻ ചേരളെ നീമിച്ചിരുക്കിനത്.
കിരിശ്ത്തു ഏശുവ് പണ്ണക്കാറായാനെ പവുലോശും തിമോത്തിയോശും പിലിപ്പിയാവിൽ കിരിശ്ത്തു ഏശുവെ നമ്പി ഇരുക്കിനെ ചുത്തമാനവേരാക്കും പള്ളീലെ മൂപ്പരുകാട്ടുക്കും പള്ളീലെ ഏവലാളികേക്കും എളുതിനത്,
ഇണങ്കരേ, ചോമ്പേരികാട്ടുക്ക് താക്കലെ കൊടുക്കുകേം മനക്കരുത്ത് നാത്തവേരാക്ക് തയിരിയമെ കൊടുക്കുകേം നമ്പിക്കേൽ ഉറപ്പുനാത്താക്ക് ഉതവിയെ ചെയ്കേം എല്ലാരുകാലും മന്നിപ്പായിര് ഒണ്ണും നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ.
പാപികെ കാപ്പാത്തുകേക്കുചൂട്ടി താൻ കിരിശ്ത്തു ഏശുവ് ഉലകത്തുക്ക് വന്തെ ഒണ്ണത് നമ്പുളതും ഏത്തെടുക്കെ വേണ്ടിയെ വശനമും താൻ; അം പാപികേൽ മുതയാൾ ഏൻ താൻ.
ഇം കാരിയം നിച്ചമാ നമ്പെ വേണ്ടതും വിലെ കൊടുക്ക വേണ്ടതുമാനെ വശനം താൻ.
നങ്കെ കിരിശ്ത്തുവും മത്തും ചത്തതൊണ്ണാ അവനും മത്തും പിശയ്ക്കും.
പള്ളീലെ വലിയോര് തെയ്വ വേലേലെ കങ്കാണി ആയതുനാലെ കുത്തം നാത്തവൻ ആയിരുക്കോണും; ഉടവൻ കാരിയമെ മട്ടും ചെയ് നടക്കിനവനും പുടീയൊൺ കൂശോറിനവനും കുടികാറനും പിണക്കെചൊല്ലി അടി ഒണ്ടാക്കിനവനും കളവെ ചെയ് പണമെ ചമ്പാരിക്കിനവനും ആവാനില്ലെ.
ഇം വശനം ഉറപ്പാ കണ്ണടച്ച് നമ്പുളതാൻ; തെയ്വമെ നമ്പിയവേരാ ഉടവുറളമേ നല്ലെ കാരിയങ്കാടെ ചെയ്വെ ഒപ്പണയ്ക്കേക്കുചൂട്ടി നീ ഇം കാരിയമെല്ലാം കണ്ടിപ്പാ ചൊല്ലോണുമൊൺ ഏൻ ആശിക്കിനെ. ഇം വശനമെല്ലാം എപ്പേരുപ്പട്ടതും എല്ലാരുക്കും ഉതവിയാനതും താൻ.
ആരും തെയ്വ ഇരക്കത്തിൽ ഇരുന്ത് ബൂശാതിരുപ്പേക്ക് നോക്കോണും; ആരും ഉള്ളത്തിൽ കയ്പ്പാനെ കാരിയങ്കാടെ നിനച്ച് വോറെ ഒള്ളവേരാക്കുകൂടി കലകം ഒണ്ടാകാതെ ഇരുപ്പേക്ക് നോക്കോണും.
മിന്നേ നിങ്കെ മുറേക്ക് നടക്കിനെ ആടുകാടുവോലെ നടന്തെ; ഒണ്ണാ ഇപ്പെ നിങ്കെ ആത്തുമാവുകാടെ കാപ്പാത്തിനവനും ആട്ടുക്കാറൻ ആനവനും കാക്ക് തിരുമ്പി വന്തിരുക്കിനെ.
നിങ്കളേത്തിൽ ആരൊണ്ണാലും കറുമം അടഞ്ചാ അത് വോറേ ഒള്ളവൻ കാരിയത്തിൽ ഇടവട്ടു നടക്കിനവനായോ നിച്ചംകെട്ടെ വേലയെ ചെയ് നടക്കിനവനായോ കളവാണികയായോ ഒരു കുലയാളികയായോ ആയിനാത്തെ കറുമം അടേളത്.
തെയ്വം നിങ്കകാൽ തന്തിരുക്കിനെ ആടുകാടെ പിരിയംനാതെ നാത്തെ തെയ്വത്തിലെ പിരിയംവോലെ മനശോടെ കാക്കോണും. നിങ്കെ ചെയ്യിനെ വേലെ തരിത്തിരിയത്തോടയല്ലെ നയമാ നോയ്ക്കി നടത്തുകേക്കൊള്ളെ നിനവോടെ ചെയ്യോണും.