10 അതുമട്ടുമേയല്ലെ തെയ്വമെ കുമിടെ വാങ്ക്ന പെണ്ണാകാട്ടുകാക്ക് ഓയ്ക്കമാനവോലെ നല്ലെ നല്ലെ കാരിയങ്കാടെ ചെയ് നല്ലെ പേരെ വാങ്കോണും.
ഓപ്പാവൊണ്ണെ തേശത്തിൽ പെട്ടമാൻ ഒൺ ചൊന്നെ തവീതാവ് ഒൺ പേരൊള്ളെ ഒരു പെൺമ്പുള്ളെ കരുത്താവെ നമ്പി പിശച്ചിരുന്തെ; അവെ എപ്പണും നല്ലെ നല്ലെ കാരിയമെ ചെയ്കേം താനതറുമമെ കൊടുക്കുകേം ചെയ്മാളും താൻ.
പത്തിരോശ് എന്തി അവറെ കൂട്ടത്തിൽ പോയെ; ഓപ്പാവിൽ പോയ് ചേന്തവോളെ പത്തിരോശെ അവറെ മാളികേലെ ചിത്താറേക്ക് കൂട്ടി എടുത്തുപോയെ; അന്നേരം ചിത്താറേൽ വന്തിരുന്തെ തൂക്കാലിച്ചിയാനെ പെണ്ണാ തവീതാവ് ഉശിരോടെ ഇരുന്തവോളെ തങ്കാക്ക് തച്ചു കൊടുത്തെ തുണിയെ കാട്ടി പത്തിരോശുക്ക് ചുത്തും നുൺ പെരിളെ ചൊല്ലി കോന്തെ.
നല്ലെ കാരിയങ്കാടെ ചെയ്വച്ചൂട്ടി കിരിശ്ത്തു ഏശുവിൽ കയ്വേലയാ കരുവപ്പുടിച്ചു വുട്ടവേരാ താൻ നങ്കെ; ഇതെ ചെയ്വച്ചൂട്ടി തെയ്വം അതെ മിന്നമേ ഒരിയ്ക്കി ഇരുക്കിനെ.
പെണ്ണാകാട് അമന്താടി ഇരുന്ത് പടിയ്ക്കട്ടെ.
അതേവോലെ പെണ്ണാകാടും അടക്കമാ ഒതുക്കമാ മാനം മറഞ്ചൊള്ളെ നല്ലെ തുണികാടെ ഇടോണും. മിടഞ്ചിട്ടെ തലമുടി, തങ്കം, മുത്തുകാട്, കനേം വിലയൊള്ളെ തുണികാട് ഇത്തിലെല്ലാമില്ലെ.
അവൻ നങ്കളെ എല്ലാ പാപത്തിൽ നുണ്ണും പുറിച്ചെടുത്ത് നയമാനെ കാരിയമെ ചെയ്കേക്ക് പിരിയമൊള്ളെ മാനടവനെ ചുത്തമായ്ക്കി ഉടയാക്കായ് പുറിച്ച് എടുക്കേക്ക് ഉടയാളമേ നങ്കാക്കുചൂട്ടി ഒപ്പണച്ചിരുക്കിനെ.
ഇം വശനം ഉറപ്പാ കണ്ണടച്ച് നമ്പുളതാൻ; തെയ്വമെ നമ്പിയവേരാ ഉടവുറളമേ നല്ലെ കാരിയങ്കാടെ ചെയ്വെ ഒപ്പണയ്ക്കേക്കുചൂട്ടി നീ ഇം കാരിയമെല്ലാം കണ്ടിപ്പാ ചൊല്ലോണുമൊൺ ഏൻ ആശിക്കിനെ. ഇം വശനമെല്ലാം എപ്പേരുപ്പട്ടതും എല്ലാരുക്കും ഉതവിയാനതും താൻ.
ഏശുവെ നമ്പാത്തെ ആളുകെ നിങ്കളെ നിച്ചം കെട്ടവേരായൊൺ ചൊല്ലിയാലും അവറാത്തുക്കു മില്ലോട് നിങ്കെ നല്ലെ നടപ്പിൽ പിശയ്ക്കോണും. അകനയൊണ്ണാ നിങ്കെ ചെയ്യിനെ നല്ലെ കാരിയമെ കണ്ടു ഏശു വരുനെ നാളിൽ തെയ്വത്തുക്ക് അവറെ മകിമെ കൊടുക്കിളത്തുക്ക് ഇടവരും.
ഇകനെ ഇതുകാടു മുച്ചൂടും നാശമായ് മണ്ടിനതുനാലെ നിങ്കെ എകനെ ഒള്ളവേരായായിരുക്കോണും? നിങ്കെ പിശപ്പ് ചുത്തമാനതും തെയ്വത്തുക്ക് ഒപ്പണച്ചതും ആയിരുക്കോണും.
നിൻ ചെയ്തികയാം നിൻ ആത്തിരമാം നമ്പിക്കയാം ഏവലാം പൊറുപ്പാം എനക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ; നീ ഇപ്പെ ചെയ്യത് മിന്നേലതക്കാട്ടി കനേമൊണ്ണും എനക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ.