12 എനക്ക് ചക്കിതിയെ തന്ത് എന്നെ നമ്പിക്കയാനവൻ ഒൺ കണ്ട് ഉടയാ വേലേക്ക് വുളിച്ചെടുത്തെ നങ്കെ കരുത്താവാനെ കിരിശ്ത്തു ഏശുവുക്ക് ഏൻ നണ്ണിയെ ചൊന്നെ.
അതുനാലെ അവൻ, ‘നിങ്കളും എൻ മുന്തിരി തോട്ടത്തുക്ക് പോയ് വേലെ ചെയ്യിൻ; ഏൻ നായമാനെ കൂലിയെ തരുവിളെ’ ഒൺ അവറകാക്ക് ചൊല്ലിയെ.
അപ്പിണും കൂരേലവേരാളും രാടിപിരാടിയോഞ്ച്, “കരുത്താവുകാൽ എനക്ക് നമ്പിക്കെ ഇരുക്കിനെ ഒൺ നിങ്കാക്ക് ഉറപ്പൊള്ളതൊണ്ണാ എൻ കൂരേൽ വന്ത് ഇരിൻ” ഒൺ അവെ ചൊല്ലിയോൺ എങ്കളെ അങ്ക് ഇരുപ്പേക്ക് കട്ടായമാ വിലയ്ക്കെ.
കരുത്താവ് അവൻകാക്ക്, “ഇപ്പെ നീ പോ; അവൻ എകൂതാ ചാതികയല്ലാത്തവേരാ ഇടേലും രാശാവുകാട്ടുക്ക് മില്ലോടും ഇശ്രവേൽ മക്കാക്ക് മില്ലോടും എൻ പേരെ വുളിച്ച് ചൊൽകേക്ക് ഏൻ പുറിച്ചെടുത്തിരുക്കിനെ ആൾതാൻ അവൻ.
അപ്പണും ശവുൽ പേടിനാതെ, “ഏശുവുതാൻ കിരിശ്ത്തു” ഒൺ വുളിച്ച് ചൊല്ലി തെമശ്ക്കോശിൽ പിശയ്ക്കിനെ എകൂതരെ മൂച്ചാട്ടമില്ലാതായ്ക്കെ.
ഒണ്ണാ ഏൻ ആയിരുക്കിനത് തെയ്വത്തിലെ ഇരക്കത്തിൽ താൻ; എൻകാക്ക് തെയ്വത്തുക്കൊള്ളെ ഇരക്കം മത്തമില്ലെ; അവറളക്കാട്ടി കടിനമായ് വേലെ ഏൻ ചെയ് ഇരുക്കിനെ; ഒണ്ണാലും ഏൻ നാത്തെ ചെയ്യത്; എൻ കൂട്ടത്തിൽ ഒണ്ടായെ തെയ്വത്തിലെ ഇരക്കം താൻ.
അപ്പല്ലോശ് ആര്? പവുലോശ് ആര്? നിങ്കളെ നമ്പിക്കേക്ക് കുടത്തെ ഏവൽക്കാറാ മട്ടുംതാൻ എങ്കെ; കരുത്താവ് എങ്കളെ ആയ്ക്കിവച്ചെ വേലേ മട്ടുംതാൻ എങ്കെ ഒവ്വൊരാളും ചെയ്യിനത്.
ഇനി നിങ്കെ എളുതിയെ കാരിയത്തുക്ക് വതിലെ ചൊല്ലട്ടെ, ആണെടാതിരുക്കിനെ ഉളന്താരിച്ചിയേരെചൊല്ലി കരുത്താവിലിരുന്ത് എനക്ക് കൽപ്പനെ കിടച്ച് ഇരുക്കിനതില്ലെ. ഒണ്ണാലും കരുത്താവിലെ പിന്നിയത്താലെ നമ്പുകേക്കാനവൻ ഒണ്ണനിലേക്ക് ഏൻ എൻ മുടിവെ ചൊന്നെ.
തെയ്വ പിന്നിയത്തിൽ എങ്കാക്ക് ഇം വേലെ കിടച്ച് ഇരുക്കിനനാലെ എങ്കെ നമ്പിക്കെ വുട്ട് പുറക്ക് പോകാതെ പേടിയാതെ ഇരുക്കിനെ.
കിരിശ്ത്തു ഏശുവെ നമ്പിയതോടെ നിങ്കെ എല്ലാരും തെയ്വ മക്കെ ആയേയെ.
അത്തിൽ എകൂതനൊണ്ണോ എകൂതനല്ലാത്തവനൊണ്ണോ ഇല്ലെ, അടിമെ ഒണ്ണോ വുടുതൽ കിടച്ചാ ഒണ്ണോ ഇല്ലെ, ആണും പെണ്ണും ഒണ്ണില്ല; നിങ്കെ എല്ലാരും കിരിശ്ത്തു ഏശുവിൽ ഒൺമട്ടും താൻ.
എല്ലാ മാനടവനും “ഏശു കിരിശ്ത്തുതാൻ കരുത്താവു” ഒൺ തകപ്പനാനെ തെയ്വത്തിലെ മകിമേക്കുചൂട്ടി ഏത്തു ചൊല്ലുകേം ചെയ്യും.
എനക്ക് ചക്കിതിയെ തരിനെ കിരിശ്ത്തുനാലെ ഏളെ നിലമയാം താണ്ടി പോകേക്ക് എനക്കാകും.
നിങ്കെ നൽമേക്കുചൂട്ടി ഇം കടമയെ എനക്ക് ഏത്തു തന്തെ തെയ്വംനാലെ ഏൻ ശവേലെ തെയ്വ വേലക്കാറൻ ആയിരുക്കിനെ. ഉടയാ ചേതിയെ മൊത്തമാ വുളിച്ച് ചൊൽകെ ഒണ്ണതുതാൻ എൻ കടമെ.
നങ്കെ രച്ചകനാനെ തെയ്വത്തിലേം നങ്കെ ആശയോടെ വശിയെ നോയ്ക്കി ഇരുക്കിനെ കിരിശ്ത്തു ഏശുവിലെ കൽപ്പനേ കേട്ട് കിരിശ്ത്തു ഏശുവിലെ അപ്പോശ്ത്തലനാനെ പവുലോശ്
തെയ്വം എൻകാൽ ഏത്തു തന്തെ നല്ലെ ചേതീൽ ഇം പടിയ്ക്കെ വയ്ക്കലുകാട് നങ്കാക്ക് കാൺമ്പേക്കാകും. മനിശെ മാനടവൻ മകിമപ്പടുത്തിനാളും വലിയവനുമാനെ തെയ്വത്തിൽ നുൺ വരിനെ നല്ലെ ചേതി ഇന്താൻ.
മെച്ചക്കമാ നമ്പിക്കേൽ നിലെ നിക്കിനെ മകൻ തിമോത്തിയോശുക്ക് എളുതിനത്, തകപ്പൻ തെയ്വത്തുകാൽ നുണ്ണും നങ്കെ കരുത്താവ് കിരിശ്ത്തു ഏശുവുകാൽ നുണ്ണും നിനക്ക് ഇരക്കമും കനിവും നിമതീം കിടയ്ക്കട്ടെ.
എല്ലാത്തുക്കും ഉശിരെ കൊടുക്കിനെ തെയ്വത്തിലേം പൊന്തിയോശ് പീലാത്തോശുക്ക് മില്ലോട് ഉടയാ ആരൊൺ വെളിപ്പടുത്തിയെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവാം ശാച്ചി നുറുത്തി
അനേക ശാച്ചികേക്ക് മില്ലോട് നീ എൻകാൽനുൺ കേട്ടതെല്ലാം വോറേ ആളുകളെ പടിയ്ക്കെ വയ്പ്പേക്ക് തകിതി ഒള്ളെ നമ്പിക്കയാനവേരാക്ക് ഏത്തു കൊടുക്കോണും.
ഒണ്ണാ കരുത്താവ് എനക്ക് തുണനുൺ എനക്ക് വശനമെ മൊത്തമാ വുളിച്ച് ചൊൽകേക്കും എകൂതരല്ലാത്തവേരാ ബൂറാ അതെ കോപ്പേക്കും എനക്ക് ചക്കിതിയെ തന്തെ; അകനെ ചാവിൽ നുൺ എനക്ക് വുടുതലും കിടച്ചെ.
ഒണ്ണാ കിശവനും ഇപ്പെ കിരിശ്ത്തുഏശുവുനാലെ തടവാളിയുമാനെ പവുലോശ് ഒണ്ണെ ഇം ഏൻ നിൻകാൽ ആത്തിരമാ ഇരുക്കിനനാലെ കെഞ്ചി കോക്കിനത്,