8 ആയനാലെ പകലുക്കൊള്ളവേരായാനെ നങ്കെ പോതമൊള്ളവേരായായ് ഇരുക്കോണും. നമ്പിക്കേം ആത്തിരമും പടച്ചട്ടയായും നങ്കെ രച്ചേലെ ഉറപ്പ് തലേലെ പടത്തൊപ്പിയായും ഇരുക്കോണും.
അകനെ നമ്പിക്കെ, ആശെ, ആത്തിരം ഇതുകാടു മൂണും നിലെ നിൽക്കും. ഇത്തിൽ വലിയതോ ആത്തിരം താൻ.
തെയ്വ ചക്കിതീലും എങ്കെ നമ്പിക്കയോടെ ചത്തിയെ വശനമെ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയെ; എങ്കെ നീതിയോടെ പിശയ്ക്കിനനാലെ എങ്കളെ ആരുക്കും ഒരു നിലേലും തോൽവി അടയെ വയ്പ്പേക്ക് മുടിയാത്ത്. മട്ടുമില്ലെ എങ്കാക്ക് എല്ലാതാം തോൽവി അടയെ വയ്ക്കേക്ക് മുടിയും.
എങ്കളോ നമ്പിക്കേൽ തെയ്വത്തുക്ക് മില്ലോട് നേരുമയാനവനാകേക്കുചൂട്ടി തെയ്വ ആത്തുമാവിൽ കുറിപ്പാ കണ്ണടിയാതെ നോയ്ക്കികിട്ട് കാത്ത് ഇരുക്കിനെ.
പിശാശ് കോളാരെ എതിരിട്ടു നിപ്പേക്ക് ചക്കിതി ഒള്ളാ ആളത്തുക്ക് തെയ്വം തരിനെ എല്ലാ ആയുതങ്കാടാം നിങ്കെ ഇട്ടോകോണും.
തകപ്പനായെ തെയ്വമും കരുത്താവാനെ ഏശുകിരിശ്ത്തുവും നമ്പിക്കെ ഒള്ളെ നിങ്കാക്ക് എല്ലാരുക്കും നിമതീം നമ്പിക്കയോടയൊള്ളെ ആത്തിരമാം തരട്ടെ.
എന്തൊണ്ണാ നിങ്കെ എല്ലാരും വെളിച്ചത്തിലേം പകലിലേം മക്കയാനെ; നങ്കെ ആരും റാവുക്കോ ഇരുട്ടുക്കോ ഒള്ളവേരാ നാത്തെ.
നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശുകിരിശ്ത്തുവും നങ്കളെ ആത്തിരമാ വച്ചിരുന്ത് ഉടയാ പിന്നിയത്തിൽ നങ്കാക്ക് എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള ചുണയാം നല്ലെ ആശയാം തരിനെ നങ്കെ തകപ്പനാനെ തെയ്വമും
ഇം കാത്തിരുപ്പ് ചക്കിതി ഒള്ളതും ഉറപ്പൊള്ളതും താൻ; അത് നങ്കളെ പരിശുത്തമാനെ ഇടത്തുക്ക് മില്ലോട് തൂയ്ക്കിട്ടിരുക്കിനെ തിരച്ചീലേക്ക് അകത്തുക്ക് കൊണ്ടോനെ.
അതുനാലെ നിങ്കെ മനശ്ശൊരുക്കമും ഉടവനുടവൻ പിരിയമെ അടക്കി വയ്പ്പേക്കൊള്ളെ തകിതിയൊള്ളവേരാളായ് ഏശുകിരിശ്ത്തു തിരുമ്പി വരിനവോളെ നിങ്കാക്ക് കിടയ്ക്കേക്കൊള്ളെ ഇരക്കത്തിലെ രച്ചേക്കുചൂട്ടി ആശയോടെ ഇരുന്ത് നടേൻ.
അതുനാലെ അവനിൽ നമ്പുനെ നിങ്കളയോ ഇരുട്ടിൽ ഇരുന്ത് അരിശുകമാനെ ഉടയാ വെളിച്ചത്തിൽ പിശയ്ക്കുവേക്ക് പുറിച്ചെടുത്ത് ഉടയാ ചുത്തമാനെ ചൊന്തെ ചാതീ ചനമുമായ്ക്കവൻ നല്ലെ നല്ലെ കാരിയങ്കാടെ മാനടവൻകാട്ടുക്ക് ചൊല്ലി കൊടുക്കുവേക്കുചൂട്ടി പൂയാരിയേരുകാടായും രാശാവുകാടായും നിങ്കെ ആയിരുക്കിനെ.
ഒണ്ണാ തെയ്വം വെളിച്ചത്തിൽ ഇരുക്കിനതുവോലെ നങ്കളും വെളിച്ചത്തിൽ നടന്താ നങ്കാക്ക് അക്കുമിക്കും കൂട്ടായ്മെ ഒണ്ട്; അതുമട്ടുമേയല്ലെ അവൻ മകനാനെ ഏശുകിരിശ്ത്തുവു ഇലത്തം നങ്കെ പാപമെ ബൂറാ മാത്തി നങ്കളെ വെടിപ്പാക്കിനെ.