1 ഒണ്ണാ ഇണങ്കരേ, കരുത്താവ് വരിനെ ആണ്ടുകാടപ്പത്തീം നേരമപ്പത്തീം നിങ്കാക്ക് എളുതിളതില്ലയേ?
ഏശു ഒലിവ് മലേൽ ഇരുന്തവോളെ ശിശിയരുകാട് മട്ടുമേ അവൻകാക്ക് വന്ത്, “ഇം കാരിയങ്കാട് എപ്പെ നടക്കും ഒണ്ണും നിൻ വരവ് എപ്പെ ഒണ്ണും ഉലകം നാശമടഞ്ച് പോനത്തിലേം അടകാളം എന്തനേത്ത് ഒണ്ണും ചൊല്ലി തരോണും” ഒൺ കേട്ടെ.
അം നാളാം നേരമാം കൂടി എൻ തകപ്പനുക്കല്ലാതെ ആരുക്കും മേലോകത്തിലെ തൂതരുകാട്ടുക്കോ മകനുക്കോ വരെ തിക്കിനാത്തെ.
ഏശു അവറകാൽ, “തകപ്പൻ ഉടയാ അതികാരത്തിൽ നിനച്ചിരുക്കിനെ കാരിയത്തിലെ കാലമാം നേരമാം നിങ്കാക്ക് ഇപ്പെ തിക്കിലൊണ്ടാളതില്ലെ.
നമ്പുകാറാക്ക് താനതറുമമെ ചെയ്യിളെ കാരിയമെചൊല്ലി നിങ്കാക്ക് എളുതെ വേണ്ടെ കാരിയമില്ലെ.
അതുനാലെ ഇം വാക്കുകാട്ടിൽ നിങ്കെ അക്കുമിക്കും ഉശാരേത്തിയിരിൻ.
നമ്പിക്കേൽ കൂട്ടാളിയാനവൻകാൽ എകനെ ആത്തിരമാ ഇരുക്കോണും ഒൺ നിങ്കാക്ക് എളുത്തെ എളുതിളെ കാരിയമില്ലെ; അക്കുമിക്കും എകനെ ആത്തിരമാ ഇരുക്കോണും ഒൺ തെയ്വമേ നിങ്കളെ പടിയ്ക്കെ വച്ചിരുക്കിനെ.
പിരിയമാനവേരാളേ, നങ്കളിൽ എല്ലാരിലുമൊള്ളെ രച്ചേചൊല്ലി എളുതുകേക്കുതാൻ ഏൻ ആശിച്ചിരുന്തെ; ഒണ്ണാ തെയ്വം തൻ ചുത്തമാനവേരാളിൽ ഒരു തടവയായ് ഏത്തു കൊടുത്തിരുക്കിനെ നമ്പിക്കേക്കുചൂട്ടി നിങ്കെ പേടിനാതെ പോരാടോണും ഒണ്ണ് ഉശാരേത്തി നിങ്കാക്ക് എളുതോണും ഒണ്ണത് തേവതാൻ ഒൺ എനക്ക് തോണെ.