12 നിങ്കെ ഇതുവോലെ പിശച്ചാ ഏശുവെ തിക്കിലാത്തവേരാ നിങ്കെ പിശപ്പെ കണ്ട് നിങ്കാക്ക് മാനമെ തരും; അകനയൊണ്ണാ നിങ്കെ ആരുകാലും ഒണ്ണുക്കും പോകവേണ്ടിയതില്ലെ.
ഏശു ശിശിയരുകാൽ, “തെയ്വ രാച്ചത്തിലെ മറുമം നിങ്കാക്ക് തിക്കിലൊണ്ടാളത്തുക്ക് വെളിവാക്കി തന്തിരുക്കിനെ; ഒണ്ണാ ഇത്തുക്കു പുറത്തുക്ക് ഒള്ളവേരാ കതേവോലതാൻ കേട്ട് പടിയ്ക്കിനത്.
ആരൊണ്ണാലും നിങ്കകാൽ കുത്തം കുറെ ചെയ്യാ അവറാത്തുക്ക് തിരുപ്പി പകറമെ ചെയ്യാതെ വോറെ വേരാളെ പിരിയപ്പടുത്തിനവേരായായ് പിശേനിൻ.
അത് എകനയൊണ്ണാ നെൽത്തണ്ണികാടെ കുടിച്ച് തലക്കിരുമ്പ് നുറഞ്ച് വേശികാടും മത്തും തികിളിച്ച് പിശച്ച്, പുറണിപ്പട്ട്, വോറെ ഒള്ളവേരാകാക്ക് കലക്കമൊണ്ടായ്ക്കി ഇകനെ നങ്കെ ഉടമ്പ് ചുകത്തുക്കുചൂട്ടി ചെയ്യിനെ ഇരുട്ടിലെ ചെയ്തികളെ വുട്ട് നങ്കെ പകലുക്കൊള്ളവേരാ ഒൺ നിനച്ച് അത്തുക്ക് ഓയ്ക്കമാനെ നിലമേൽ പിശേനിൻ.
കളുക്കിനവൻ ഇനിയിരുന്ത് കളുപ്പാനില്ലെ; കറുമമടഞ്ചി നെരുങ്കിനവനുക്ക് ഉതവിയെ ചെയ്കേക്ക് നിങ്കെ കയ്യിൽ തേവയാനത് ഒണ്ടാളത്തുക്ക് ഉടയാ കയ്യിൽ നല്ലവേലേ ചെയ് ചമ്പാരിക്കോണും.
ഇണങ്കരേ, കടശീക്ക് എനക്ക് ചൊൽകേക്കൊള്ളത്, ചത്തിയമാനതാം ബൊകുമാനമായതാം നീതിയാനതാം കളങ്കം നാത്തതാം ചന്തമാനതാം നല്ലെ പേരെ കേൾവി കോക്കിനതോ നല്ലതും എപ്പേരുപ്പട്ടതുമാനതമോ എല്ലാമേ നിനച്ച് നോക്കിൻ.
നിങ്കാക്ക് കിടയ്ക്കിനെ നേരമെല്ലാം തക്കത്തിൽ എടുത്ത് നല്ലെ നിലമേൽ നമ്പിക്കെ നാത്തവേരാകാൽ അറിവാളിയായ് പളകോണും.
തിശകെട്ടെ വെളിപ്പാടയെല്ലാം വീയ് ഒറീനിൻ.
വെക്കകേടിലും പിശാശുകാട് കെണീലുമേ അകപ്പട്ടോകാതിരുപ്പേക്ക് അവ്വാൾ പള്ളീൽ വാരാത്തവേരാകാൽ നുൺ നല്ലെ പേരെ വായ്ങ്കാ ആകോണും.
ഏശുവെ നമ്പാത്തെ ആളുകെ നിങ്കളെ നിച്ചം കെട്ടവേരായൊൺ ചൊല്ലിയാലും അവറാത്തുക്കു മില്ലോട് നിങ്കെ നല്ലെ നടപ്പിൽ പിശയ്ക്കോണും. അകനയൊണ്ണാ നിങ്കെ ചെയ്യിനെ നല്ലെ കാരിയമെ കണ്ടു ഏശു വരുനെ നാളിൽ തെയ്വത്തുക്ക് അവറെ മകിമെ കൊടുക്കിളത്തുക്ക് ഇടവരും.
പെണ്ണാകാടേ, നിങ്കെ ആണാകാട്ടുക്കു അടയ്ങ്കിരിൻ; അകനയൊണ്ണാ അവറളിൽ ആരൊണ്ണാലും തെയ്വ വശനത്തിലെ ചൊല്ലുക്ക് നടകാതിരുന്താ ചുത്തമൊള്ളതും പേടിയോടെ ഒള്ളതുമാനെ നിങ്കെ നല്ലെ നടപ്പ് കണ്ട് തെയ്വമെചൊല്ലി ചൊല്ലാതെ അവറെ തെയ്വത്തുകാൽ വന്തോകും.