8 എന്തൊണ്ണാ നിങ്കെ കരുത്താവിൽ ഉറപ്പാ നിക്കിനനാലെ ഇപ്പതാൻ എങ്കാക്ക് ഉശിര് ബൂന്തത്.
എന്നിലേ പിശേനിൻ; ഒണ്ണാ ഏനും നിങ്കളിൽ ഇരുക്കും; മുന്തിരി വള്ളീൽ ചേന്തിരാതെ കൊപ്പുകാട്ടുക്ക് തൻബാട്ടിലേ കായ്ക്കേക്ക് കൂടാത്ത്; അതുവോലെ ഏനും മത്തും ചേന്തിരാതെ നിങ്കാക്ക് കനി കായ്ക്കേക്ക് കൂടാത്ത്.
നിങ്കെ എന്നിൽ ഇരുക്കുകേം എൻ വശനം നിങ്കളിൽ ഇരുക്കുകേം ചെയ്യാ നിങ്കെ ആശിച്ച് കോക്കിനതെല്ലാം കിടയ്ക്കും.
ഉടയാളേത്തിൽ നമ്പിയെ എകൂതരുകാൽ ഏശു, “എൻ വശനത്തിൽ നിലെ നുണ്ണാ നിങ്കെ ചത്തിയമാ എൻ ശിശിയരുകാടാകും.
അവൻ അങ്ക് പോയവോളെ തെയ്വം അവറാത്തുക്ക് കൊടുക്കിനെ ഇരക്കമെ കണ്ട് പിരിയമോറിയെ. എല്ലാരും മനശാരയേ കരുത്താവുകാൽ ചേന്ത് നിപ്പേക്ക് പുത്തിയെ ചൊല്ലിക്കൊടുത്തെ.
അതുനാലെ ഏശുവിൽ നമ്പുനെ എൻ ഇണങ്കരേ, നിങ്കെ ഉറപ്പൊള്ളവേരാളും കുലുങ്കാത്തവേരാളും ആകോണും; നിങ്കെ കരുത്താവിൽ ചെയ്യിനെ ഒവ്വൊരു കാരിയമും വുറുതാവില്ലെ ഒൺ അറിഞ്ചിരുക്കിനനാലെ കരുത്താവിലെ വേലേൽ എപ്പണും പെരികി വരിനവേരാളുമാനിൻ.
ചൂതാനമാ ഇരിൻ; നമ്പിക്കേൽ നില നില്ലിൻ; ചുണെ കാട്ടിൻ; ചക്കിതിപടിൻ.
ഒണ്ണുക്കും അടിമയാകാതിരുപ്പേക്കുചൂട്ടി കിരിശ്ത്തു നങ്കാക്ക് നായപുറമാണത്തിൽ നുണ്ണും വുടുതലെ തന്തിരുക്കിനെ; അതുനാലെ അത്തിൽ ഉറപ്പാ നില്ലിൻ; അടിമകാട് നുകത്തിൽ എമ്പട്ടിരുക്കിനവോലെ ഇനീം നിങ്കെ നായപുറമാണത്തിൽ അകപ്പട്ടോവാനില്ലെ.
നമ്പിക്കേൽ കിരിശ്ത്തു നിങ്കെ ഇതയത്തിൽ ഇരുക്കോണുമൊണ്ണും ആത്തിരത്തിൽ നേരുമയോടേം ഉറപ്പോടേം നിങ്കെ പിശയ്ക്കോണുമൊണ്ണും വായാതിനെ.
എനക്ക് പിശപ്പ് ഒണ്ണത് കിരിശ്ത്തുവുക്കുചൂട്ടി പിശയ്ക്കിനതും ചാനത് എപ്പേരുപ്പട്ടെ നല്ലതും താൻ; അകനയൊണ്ണാ എനക്ക് കിരിശ്ത്തുവും മത്തും ചേന്തോകേക്കാകും.
എന്തു വന്താലും കിരിശ്ത്തുവു നല്ലെ ചേതിയെ നമ്പുനവേരാളവോലെ നിങ്കളും പിശേൻ. അകനയൊണ്ണാ ഏൻ നിങ്കളെ വന്ത് കാൺകയോ നിങ്കളെ ചൊല്ലി കോക്കയോ ചെയ്യിനവോളെ ഒരേ ആത്തുമാവിൽ നിലെ നിക്കിനെ ഒണ്ണും നല്ലെ ചേതീലെ നമ്പിക്കേക്കുചൂട്ടി ചരിയാനത്തിൽ കറുമമടേനെ ഒണ്ണും എനക്ക് തിക്കിനൊണ്ടാകും.
അതുനാലെ എനക്ക് പിരിയമാനവേരാളേ, ഏൻ കാൺബേക്ക് നോയ്ക്കി ഇരുക്കിനവേരാളേ, എനക്ക് നിമതി തരിനവേരാളേ, എനക്കാകെ മാനത്തോടിരുക്കിനവേരാളേ, എനക്ക് അരുമയാനവേരാളേ, ഏൻ നിങ്കളെ പടിയ്ക്കെ വച്ചതുവോലയേ കരുത്താവിലെ നമ്പിക്കേൽ ഉറപ്പോടെ നിങ്കെ നിലെ നിൽക്കോണും.
നിങ്കെ നല്ലെ ചേതിയെ കേട്ടവോളെ നിങ്കെ ഏത്തെടുത്തെ ആശേൽ നുൺ ചോന്ത് പോകാതെ ഉറപ്പൊള്ളതും നിലെ നിൽക്കിനതുമാനെ നമ്പിക്കേൽ നിലെ നുണ്ണോകോണും. പവുലോശ് ഒണ്ണെ ഏൻ ഇം നല്ലെ ചേതിനാലതാൻ തെയ്വ വേലക്കാറൻ ആയത്. ഇം നല്ലെ ചേതി ഉലകത്തിലൊള്ളെ എല്ലാ തിട്ടിക്കലുകാക്കും വുളിച്ച് ചൊല്ലിയിരുക്കിനെ.
അതുനാലെ ഇണങ്കരേ, എങ്കെ അടേനെ എല്ലാ കറുമത്തുക്കും ചിക്കേക്കും നടുവെ നിങ്കെ നമ്പിക്കനാലെ എങ്കാക്ക് അമതി കിടച്ചെ.
നമ്പിക്കേലെ ഉറപ്പെ നങ്കാക്ക് ഉറുക്കമാ പുടിയ്ക്കാം; വാക്കെ തന്തവൻ നമ്പുകേക്കാനവൻതാനെ?
മുതെ നമ്പിക്കയെ കടശിവരേക്ക് ഉറുക്കമാ പുടിച്ചാ നങ്കെ കിരിശ്ത്തുവിൽ പങ്കാളികയാകും.
അതുനാലെ തെയ്വ മകനാനെ ഏശു മേലോകത്തിൽ തെയ്വത്തുകാക്ക് കടന്തു പോയെ ഒരു വലിയെ പൂയാരി നങ്കാക്ക് ഒള്ളനാലെ നങ്കെ ഏത്തു ചൊന്നെ നങ്കെ നമ്പിക്കെ ഉറുക്കമായ് പുടിച്ചോകോണും.
കൊഞ്ചെ നാളേക്കൊള്ളെ നിങ്കെ കറുമമെല്ലാം ഓഞ്ചി കിരിശ്ത്തു ഏശുവിൽ ഒള്ളെ ഉടയാ മകിമേലെ ഓകറിക്കാറൻ ആകേക്ക് നങ്കളെ വുളിച്ചിരുക്കിനവനാനെ തെയ്വം ഉടയാ ഇരക്കത്തിൽ നങ്കളെ തിരുപ്പി കുടത്ത് ഉറപ്പും ചക്കിതീം തന്ത് കുലുങ്കാതെ നുറുത്തും.
ഒണ്ണാ പിരിയമാനവേരാളേ, അവനെ ചൊല്ലി നിങ്കെ നയമാ തിക്കിനൊള്ളവേരായായി നിങ്കളമേ ചൂതാനമാ ഇരിൻ. അകനയൊണ്ണാ നിങ്കെ നിച്ചം കെട്ടെ ഇം ആളുകെ വശീൽ പോകാതേം നിങ്കെ ഉറപ്പാനെ ഇടത്തിൽനുൺ ബൂന്ത് പോകാതേം ഇരുക്കും.
ഏൻ വേമാ വരിനെ; നിൻ കിരികിടമെ ആരും എടാതിരുപ്പേക്കൊള്ളെ നിലമേൽ നിനക്കൊള്ളതെ ഉറുക്കമാ പുടിച്ചോനിൻ.
അതുനാലെ നീ ഏത്തെടുത്തതും കേട്ടതും ചെയ്യതെ എകനെ ഒൺ നിനച്ച് അതെ കാത്തോകേം മനമെ തിരുപ്പുകേം ചെയ്യോണും. നീ അയരാതിരുന്താ ഏൻ കളവാണി വരിനതുവോലെ വരും; ഏളെ നേരത്തിൽ നിൻകാൽ വരുമൊണ്ണു നിനക്ക് തിക്കിനാതേം ഇരുക്കും.