3 അതുനാലെ ഇം തണ്ടനനാലെ ആരും നമ്പിക്കേലിരുന്ത് തിരുമ്പി മണ്ടുകേക്ക് ഇടവാരാത്ത്. എന്തൊണ്ണാ ഇകത്തെ തണ്ടനകാട് നങ്കളചൊല്ലിയൊള്ളെ തെയ്വത്തിലെ പിരിയമൊൺ നിങ്കാക്കേ തിക്കിനൊള്ളതാനേ?
ഒണ്ണാ ഇതെല്ലാം നടക്കിളത്തുക്ക് മിന്നേ എൻ നാമം നാലെ നിങ്കളെ പുടിച്ച് ചിക്കേ ചെയ്യും. അവറെ നിങ്കളെ കൊണ്ടേയ് നായം നടത്തുകേം എകൂതാ പള്ളീലും ഇരുട്ടറേലും ഇടുകേം രാശാവുക്ക് മില്ലോടും നാട്ടുമന്നരുക്ക് മില്ലോടും കൊണ്ടോയ് നുറുത്തുകേം ചെയ്യും.
അവറെ നിങ്കളെ എകൂതര് പള്ളികാട്ടിൽ നുൺ പുറത്തിലാക്കും; ഒണ്ണാലും നിങ്കളെ കൊൽനവൻ അതെ തെയ്വത്തുക്ക് ആകമായ് ചെയ്യെ ഒൺ നിനയ്ക്കിനെ കാലം വരിനെ.
നിങ്കാക്ക് എന്നിൽ നിമതി ഒണ്ടാകേക്കുചൂട്ടിതാൻ ഇതയെല്ലാം നിങ്കകാക്ക് ചൊല്ലിയത്; ഇം ഉലകത്തിൽ നിങ്കാക്ക് കറുമം ഒണ്ട്; ഒണ്ണാ പേടിയാതിരിൻ; എന്തൊണ്ണാ ഏൻ ഉലകമെ തോൽവി അടയെ വച്ചിരുക്കിനെ.”
“കിരിശ്ത്തുവിൽ നമ്പിക്കയാ നുണ്ണോകോണും ഒണ്ണും ചരിയാനത്തിൽ കറുമമാം തണ്ടനയാം ഏത്തുവേണം തെയ്വ രാച്ചത്തുക്ക് പോവെ” ഒണ്ണും പടിയ്ക്കെ വച്ച് ശിശിയരുക്ക് തയിരിയമെ കൊടുത്തെ.
“ഏൻ കരുത്താവെ എപ്പണും എനക്ക് മില്ലോട് കാണനാലേം അവൻ എൻകാലേ ഇരുക്കിനനാലേം ആരുക്കും എന്ന ഒണ്ണാം ചെയ്വെ കൂടാത്ത്.
അവ്വാൾ എങ്കകാൽ വന്തോൺ, പവുലോശിലെ അരേൽ കെട്ടിയിരുന്തെ ചീലമുണ്ടെ എടുത്ത് ഉടയാ കയ് കാലെ കെട്ടി, “ഇം ചീലമുണ്ടിലെ ഉടയാളെ എരുശലേമിലെ എകൂതര് ഇതുവോലെ പുടിച്ച് കെട്ടി എകൂതരല്ലാത്തവേരാ കയ്യിൽ കൊടുക്കുമൊൺ തെയ്വ ആത്തുമാവ് ചൊന്നെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അന്നേരം പവുലോശ് ഇകനെ തിരുപ്പി ചൊല്ലിയെ, “നിങ്കെ എന്തനേ ചെയ്യിനത്? നിങ്കെ ഇകനെ കോന്ത് എൻ ഇതയമെ നോക വയ്ക്കിനതീ? എരുശലേമിൽ വച്ച് എന്നെ കെട്ടി ഇടുകേക്കേയല്ലെ, കരുത്താവ് ഏശുവിലെ നാമത്തുക്കുചൂട്ടി ചാവകൂടി എനക്ക് പിരിയം താൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
എൻ നാമത്തുക്കുചൂട്ടി അവൻ എന്തെല്ലാം കറുമമടേകേക്ക് ഇരുക്കിനതൊൺ ഏനേ അവനുക്ക് കാട്ടി കൊടുക്കും” ഒണ്ണെ.
അതുനാലെ അം പിശപ്പെചൊല്ലി മട്ടുമില്ലെ വരിനെ തുമ്പതുരിതത്തിലും നങ്കെ പെരുമപ്പടിനെ. എന്തൊണ്ണാ അം തുമ്പതുരിതം നങ്കാക്ക് പൊറുമയെ തരും.
അതുനാലെ ഏശുവിൽ നമ്പുനെ എൻ ഇണങ്കരേ, നിങ്കെ ഉറപ്പൊള്ളവേരാളും കുലുങ്കാത്തവേരാളും ആകോണും; നിങ്കെ കരുത്താവിൽ ചെയ്യിനെ ഒവ്വൊരു കാരിയമും വുറുതാവില്ലെ ഒൺ അറിഞ്ചിരുക്കിനനാലെ കരുത്താവിലെ വേലേൽ എപ്പണും പെരികി വരിനവേരാളുമാനിൻ.
അപ്പോശ്ത്തലരാനെ എങ്കളെ തെയ്വം ചാവുക്ക് വിതിച്ചിരുക്കിനവേരാളവോലെ നിരെ നിരയായ് നിരന്തെ നിരേൽ എല്ലാരും കാൺമ്പിളത്തുക്ക് കടശീൽ നുറുത്തിയിരുക്കിനവോലെ എനക്ക് തോണെ; ഉലകത്തുക്കും തൂതരുകാട്ടുക്കും മനിശെ മാനടവൻകാട്ടുക്കും കാൺങ്കെ പയ്ക്കികാടുവോലെ എങ്കളെ കാണെ.
അതുനാലെ നിങ്കാക്കുചൂട്ടി ഏൻ ഏത്തെടുക്കിനെ ഇം കറുമം നാലെ നിങ്കെ ചോന്ത് പോവാനില്ലെ ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാൽ കെഞ്ചിനെ; ഇതെല്ലാം നിങ്കാക്കൊള്ളെ ബൊകുമാനത്തുക്കുതാൻ.
നിങ്കെ നിങ്കകാലെ എതിരികനാലെ അരണ്ടോവാനില്ലെ; എപ്പണും ഉറപ്പാ ഇരിൻ; നിങ്കെ ഇകനെ ചെയ്യിനവോളെ തെയ്വം അവറളെ നാശമാക്കുമൊണ്ണും നിങ്കളെ കാപ്പാത്തുമൊണ്ണും നിങ്കെ അവറാത്തുക്ക് ഒരു തെളിവെ കൊടുക്കും; ഇതെ തെയ്വം നടത്തും.
നിങ്കെ നല്ലെ ചേതിയെ കേട്ടവോളെ നിങ്കെ ഏത്തെടുത്തെ ആശേൽ നുൺ ചോന്ത് പോകാതെ ഉറപ്പൊള്ളതും നിലെ നിൽക്കിനതുമാനെ നമ്പിക്കേൽ നിലെ നുണ്ണോകോണും. പവുലോശ് ഒണ്ണെ ഏൻ ഇം നല്ലെ ചേതിനാലതാൻ തെയ്വ വേലക്കാറൻ ആയത്. ഇം നല്ലെ ചേതി ഉലകത്തിലൊള്ളെ എല്ലാ തിട്ടിക്കലുകാക്കും വുളിച്ച് ചൊല്ലിയിരുക്കിനെ.
തെയ്വ കോപമെ ഏൽക്കുവെ നാത്തെ തെയ്വം നങ്കളെ പുറിച്ചെടുത്തിരുക്കിനത്; പിന്നയോ നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവുനാലെ രച്ചേ നേടിളത്തുക്ക് താൻ.
അതുനാലെ നിങ്കെ അടേനെ എല്ലാ ഓത്തിരിയത്തുക്കും ചോതനേക്കും നടുവെ നിങ്കെ പൊറുപ്പോടേം നമ്പിക്കയോടേം നിലെ നിക്കിനനാലെ നിങ്കളെ ചൊല്ലി തെയ്വത്തിലെ ശവകാട്ടിൽ എങ്കെ പെരുമപ്പടിനെ.
നങ്കെ കരുത്താവ് ശാച്ചിയം നാലേം അവൻനാലെ തടങ്കലിൽ ഇരുട്ടറേലായെ എന്ന നിനച്ചും വെക്കമെ നിനയാതെ; ഒണ്ണാ തെയ്വത്തിലെ ചക്കിതീൽ നല്ലെ ചേതീക്കുചൂട്ടിയൊള്ളെ കറുമത്തിൽ നീയും എൻ കൂട്ടത്തിൽ പങ്കുകാറൻ ആക്.
അത്തുക്കുതാനെ തെയ്വം നിങ്കളെ വുളിച്ചിരുക്കിനത്. എന്തൊണ്ണാ കിരിശ്ത്തുവും നിങ്കാക്കുചൂട്ടി കറുമമടഞ്ചതാനെ; അവൻ പിശച്ചതുവോലെ പിശയ്ക്കേക്ക് നിങ്കാക്ക് ഇതെല്ലാം കാട്ടി തന്ത് പോയിരുക്കിനെ.
വരുകേക്കിരുക്കിനെ കറുമമെ നിനച്ച് നിങ്കെ പേടിയാതെ; നിങ്കളെ ചോതനെ ചെയ്കേക്ക് പിശാശി നിങ്കളിൽ ചിലവേരാളെ തടവിലാക്കേക്ക് പോനെ; പത്തുനാ നിങ്കാക്ക് തണ്ടനെ കിടയ്ക്കും; എന്നെ നമ്പുനനാലെ അവറെ നിന്നെ കൊണ്ണാലും നീ നമ്പുകേക്കാനവനായ് ഇരിൻ; ഒണ്ണാ ഏൻ നിനക്ക് ഉശിരിലെ കിരികിടമെ തരും.
നീ ഇപ്പെ പിശയ്ക്കിനെ ഇടം ഉരുമനുക്ക് അതികാരമൊള്ളെ ഇടത്തിൽതാൻ ഒൺ എനക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ; ഒണ്ണാലും നീ എന്നിൽ ഉറച്ച് നമ്പിനെ. നിങ്കെ ഇടേൽ ഉരുമൻ ഇരുക്കിനാൻതാൻ എൻ ശാച്ചിയും നമ്പുകേക്കാനവനുമാനെ അന്തിപ്പാശെ കൊണ്ണപ്പണും നിനക്ക് എന്നേത്തിലൊള്ളെ നമ്പിക്കയെ വുട്ടതില്ലെ.