22 ഒണ്ണാ ഇപ്പെ നിങ്കെ ചത്തിയമെ കേട്ട് നടക്കുകേം അക്കുമിക്കും കളങ്കം നാതെ പിരിയമോടെ ഇരുക്കുകേം ചെയ് ചുത്തമൊള്ളവേരാ ആയിരിൻ.
അങ്കോട്ടുക്കും ഇങ്കോട്ടുക്കും ആത്തിരമായ് ഇരിൻ ഇന്താൻ എൻ കൽപ്പനെ.”
ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊല്ലിയെ വാക്കുകാടുനാലെ നിങ്കെ ഇപ്പണേ ചുത്തമൊള്ളവേരായായിരുക്കിനെ.
ചത്തിയത്തിൽ അവറളെ ചുത്തമാക്കോണുമേ; നിൻ വശനം ചത്തിയമാനെ.
അവറളും ചത്തിയത്തിൽ ചുത്തമാകിളത്തുക്ക് അവറാത്തുക്കുചൂട്ടി ഏനും എന്നമേ ചുത്തമാക്കിനെ.
നങ്കളാം അവറളാം തെയ്വം പുറിച്ച് വച്ചിരുക്കിനതില്ലെ; നമ്പിക്കെ വച്ച് വന്തനാലെ അവറെ പാപമെ മന്നിച്ച് വുട്ടിരുക്കിനെ.
തെയ്വ വശനം അങ്കെല്ലാം പരന്തെ; എരുശലേമിൽ കനേംവേരാ ശിശിയരായ് വന്തുകൂടിയെ; എകൂതാ ചാതീലെ കനേം പൂയാരികാടുകൂടി നമ്പിക്കയാ ചേരെ കൂട്ടത്തിൽ വന്തുകൂടിയെ.
അതുനാലെ അം നല്ലെ ചേതിയെ എല്ലാ ചാതികാട്ടുകാലും വുളിച്ച് ചൊൽകേക്കൊള്ളെ അപ്പോശ്ത്തലൻ ഒണ്ണെ പതവി തെയ്വത്തിലെ പിന്നിയത്തിൽ എങ്കാക്ക് കിടച്ച് ഇരുക്കിനെ; അകനെ ചാതികാട് ബൂറാ അം നല്ലെ ചേതിയെ നമ്പുകേക്കും പാലിക്കുകേക്കും ഏശുവിലെ നാമത്തുക്ക് മകിമെ കൊടുപ്പേക്കും ഇടയാകും.
ഒണ്ണാ ഉടവൻ കാരിയമെ മട്ടും നോക്കുകേം ചത്തിയമെ വീയ് ഒറിഞ്ച് കുറുപ്പുനാത്തെ ചെയ്തികേക്ക് പോനവേരാളിൽ തെയ്വത്തിലെ കോപമും കിരുക്കും വന്തുറങ്കും.
എന്തൊണ്ണാ നങ്കെ ഉടമ്പിലെ പിരിയത്തുക്കൊത്തവോലത്തെ പിശപ്പതാൻ നങ്കെ പാലിക്കിനതൊണ്ണാ നങ്കെ ഉറപ്പാ ചാകും; പകറം തെയ്വ ആത്തുമാവ് നടത്തിനെ ഒരു പിശപ്പെ പിശച്ച് അകത്തെ ആശകാടെ നാശമാക്കിനതൊണ്ണാ നങ്കെ എണ്ണേക്കും പിശയ്ക്കും.
കളങ്കം നാത്തെ പിശപ്പിലും അറിവിലും ഒറുപ്പാനെ മന്നിപ്പിലും മനശിരക്കത്തിലും നങ്കെ കളങ്കം നാത്തെ ആത്തിരത്തിലും തെയ്വ ആത്തുമാവാലേം എങ്കെ എങ്കളമേ തെയ്വത്തിലെ നല്ലെ വേലക്കാറാളായ് കാട്ടിയെ.
അള്ളേ കെലാത്തിയരേ, നിങ്കെ എന്തുക്ക് പുത്തി കെട്ടവേരാവോലെ ചെയ്യിനെ? ഏശുകിരിശ്ത്തു ശിലുവേൽ ചത്തതെ നിങ്കാക്ക് മില്ലോട് റൂപ്പു റൂപ്പായ്ക്കി തന്തപ്പണും നിങ്കളെ ചതിവിൽ പടുത്തിയതാര്?
എങ്കളോ നമ്പിക്കേൽ തെയ്വത്തുക്ക് മില്ലോട് നേരുമയാനവനാകേക്കുചൂട്ടി തെയ്വ ആത്തുമാവിൽ കുറിപ്പാ കണ്ണടിയാതെ നോയ്ക്കികിട്ട് കാത്ത് ഇരുക്കിനെ.
ഓട്ടക്കാറൻ ഉന്നം വച്ച് ഓടിനവോലെ കിരിശ്ത്തുവിലെ പിശപ്പെ നിങ്കെ നന്തി പിശച്ചെ; ഒണ്ണാ നിങ്കളെ ചത്തിയമാനെ കാരിയമെ പാലിക്കിനത്തിൽ നുൺ വിലയ്ക്കത് ആര്?
നിങ്കളെ മൊത്തമാക്കിനെ നിമതീൽ ആത്തുമാവിലെ ഒത്തുമെ നിലെ നുറുത്തുകേക്ക് ഉശാരെ കാട്ടോണും.
നിങ്കാക്കിരുക്കിനെ ആത്തിരം എല്ലാ അറിവിലും പോതത്തിലും കനത്ത് കനത്ത് വരട്ടെ ഒൺ ഏൻ വായാതിനെ.
എങ്കാക്ക് നിങ്കകാലൊള്ളെ ആത്തിരം നുറഞ്ച് വരിനതുവോലെ നിങ്കെ അക്കുമിക്കും നിങ്കാക്ക് വോറെ ഒള്ളവേരാകാക്കും ഒള്ളെ ആത്തിരം കനേമാ നുറഞ്ച് കവിഞ്ചു വരുകേക്ക് കരുത്താവ് ഉതവിയെ ചെയ്യട്ടെ.
ഇണങ്കരേ, നിങ്കെ നമ്പിക്കെ പെരികി പെരികി വരിനത്തിലും നിങ്കളിലെ ആത്തിരം അക്കുമിക്കും വളന്തു വരിനത്തിലും നിങ്കളെ നിനച്ച് തെയ്വത്തുക്ക് എപ്പണും നണ്ണിയെ ചൊൽകേക്ക് എങ്കെ കടപ്പട്ടിരുക്കിനെ. അത് നല്ലതുതാൻ.
കരുത്താവുക്ക് പിരിയമാനെ ഇണങ്കരേ, നിങ്കളെ ഉടയാ ആത്തുമാവിൽ ചുത്തമാക്കിനതിലോടേം നിങ്കാക്ക് ചത്തിയത്തുകാലൊള്ളെ നമ്പിക്കേലോടേം രച്ചിക്കപ്പടിളത്തുക്ക് തെയ്വം നിങ്കളെ മിന്നമേ പുറിച്ചെടുത്തെ; അതുനാലെ നിങ്കളെ നിനച്ച് എങ്കെ എപ്പണും തെയ്വത്തുക്ക് നണ്ണിയെ ചൊൽകേക്ക് കടപ്പട്ടിരുക്കിനെ.
നീ എപശോശ് കൂറായേ ഇരുക്കോണും ഒൺ ഏൻ മക്കതോനിയാവുക്ക് പോയവോളെ ചൊല്ലിയതാനേ. അതേവോലയേ ഇപ്പണും ചൊന്നെ, എപശോശിലെ ചിലവേരാ തിശനാത്തെ ഉവതേശമെ പടിയ്ക്കെ വയ്ക്കിനെ; അതെ നുറുത്തുകേക്ക് നീ തിട്ടമിടോണും ഒൺ ഏൻ ആശിക്കിനെ.
നമ്പിക്കയാനവേരാക്ക് ചുത്തമാനെ ഇതയം, നല്ലെ മനശിരക്കം, നിച്ചമാനെ നമ്പിക്കെ ഇതുകാട്ടിൽ നുൺ ഒണ്ടാനെ ആത്തിരം ഒണ്ടാളത്തുക്കുതാൻ ഏനീ കൽപ്പനേ ഇടിനത്.
നീ ഒരു ഉളന്താരി ഒൺ നിനച്ചി നിന്നെ ആരും വിലകുറച്ചു കാണാതിരുപ്പേക്ക് നിൻ പേച്ച്, നിൻ പിശപ്പ്, നിൻ ആത്തിരം, നിൻ നമ്പിക്കെ, നീ വെടിപ്പാ പിശയ്ക്കിനവൻ താൻ ഒണ്ണും നമ്പിക്കയാനവേരാക്ക് തിക്കിലൊണ്ടാളത്തുക്ക് ഒരു തെളിവാ ഇരുക്കോണും.
വലിയെ പെണ്ണാളെ തള്ളേരുകാടുവോലേം ഉളന്താരിച്ചിയേരെ തങ്കമാനെ മനശീൽ പെയ്ങ്കാമാരവോലേം കണ്ടു പടിയ്ക്കെ വയ്ക്കോണും.
നങ്കളിൽ ഇരുക്കിനെ തെയ്വ ആത്തുമാവിലെ ചക്കിതീൽ നിൻകാൽ ഏത്തു തന്തിരുക്കിനെ അം നല്ലെ ഉവതേശങ്കാടെ കാത്തോകോണും.
നമ്പിക്കയാലെ അബുറാകാം തനക്ക് അവകാശമായ് കിടയ്പ്പേക്ക് ഇരുന്തെ തേശത്തുക്ക് പോകേക്ക് തെയ്വം വുളിച്ചവോളെ അതെ പാലിച്ച് ഏടേക്കു പോനതൊൺ തിക്കിനാതെ പയണപ്പട്ട് പോയെ.
നമ്പിക്കെ ഒള്ളവേരായാനെ നിങ്കെ അക്കുമിക്കുമൊള്ളെ ആത്തിരമെ നിലെ നുറുത്തോണും.
മികന്തവനായതുനാലെ ചൊല്ലെ പാലിക്കിനെ എല്ലാരുക്കും എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊള്ളെ രച്ചേക്കൊള്ളെ കാരണമായെ.
തെയ്വ മക്കാക്ക് നിങ്കെ ചെയ്യതും ഇപ്പെ ചെയ്യിനതുമാനെ ചെയ്തികനാലെ ഉടയാ നാമത്തുകാക്ക് നിങ്കെ കാട്ടിയെ ആത്തിരം മറക്കേക്ക് തെയ്വം അനീതി ഒള്ളവനില്ലെ.
ചത്തിയെ ആത്തുമാവിൽ തെയ്വത്തുക്ക് ഉടയാളമേ കളങ്കം നാത്തവനായ് ഒപ്പണച്ചെ കിരിശ്ത്തുവിലെ ഇലത്തം നിങ്കെ മനശിലെ ഉവകാരം നാത്തെ ചെയ്തികളിൽ നുണ്ണും വുടുതൽ തന്ത് ഉശിരൊള്ളെ തെയ്വമെ കൊണ്ടാടുകേക്ക് എപ്പേരുപ്പട്ടത്തിൽ ചുത്തമാക്കും?
അതുനാലെ നിങ്കാക്കിരുക്കിനെ കെട്ടെ പളക്കമാം മനിശെ മാനടവൻകാക്ക് വുറോതമാ നിനയ്ക്കിനെ തിശനാത്തെ കാരിയങ്കാടെ ബൂറായും വുട്ട് നിങ്കെ ഇതയത്തിൽ വിതച്ചിരുക്കിനെ തെയ്വ വശനമെ എളിമയോടെ കേട്ട് അത്തിലെ ചൊൽപ്പടീക്ക് നടക്കോണും. എന്തൊണ്ണാ ഇം തെയ്വ വശനത്തുക്ക് നിങ്കളെ രച്ചിക്കേക്കൊള്ളെ ചക്കിതി ഒണ്ട്.
നങ്കെ തെയ്വത്തുകാക്ക് ഉതവീക്കുചൂട്ടി പോനിൻ; അമ്പോളെ അവൻ പിന്നിയം നങ്കാക്ക് കിടയ്ക്കും. പാപമെ ചെയ് നടക്കിനവേരാളേ, നിങ്കെ പാപമെ നുറുത്തിൻ; ഇരട്ടെ മനശൊള്ളവേരാളേ, നിങ്കെ മനശീലൊള്ളെ ഇവ്വുലകത്തിലെ കുറുപ്പുനാത്തെ ആശകാടെ വീയ് ഒറീൻ.
തകപ്പനാനെ തെയ്വം മുൻ അറിവെ തന്തതുവോലെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവിലെ ചൊൽപ്പടീക്ക് നടപ്പേക്കുചൂട്ടീം അവൻ ഇലത്തത്തിൽ ചുത്തമാകേക്കുചൂട്ടീം തെയ്വ ആത്തുമാവിൽ തെയ്വ മക്കയായ് പുറിച്ചെടുത്തിരുക്കിനെ നിങ്കാക്ക് ഇരക്കമും അമതീം കനത്ത് കനത്ത് വരട്ടെ.
എല്ലാരുക്കും മാനമെ കൊടുത്തു അക്കുമിക്കും പിരിയമടഞ്ച് ഇരിൻ; തെയ്വമെ പേടിച്ച് രാശാവുക്ക് മാനമെ കൊടുത്തു പിശേനിൻ.
പെണ്ണാകാടേ, നിങ്കെ ആണാകാട്ടുക്കു അടയ്ങ്കിരിൻ; അകനയൊണ്ണാ അവറളിൽ ആരൊണ്ണാലും തെയ്വ വശനത്തിലെ ചൊല്ലുക്ക് നടകാതിരുന്താ ചുത്തമൊള്ളതും പേടിയോടെ ഒള്ളതുമാനെ നിങ്കെ നല്ലെ നടപ്പ് കണ്ട് തെയ്വമെചൊല്ലി ചൊല്ലാതെ അവറെ തെയ്വത്തുകാൽ വന്തോകും.
ഇം ആത്തുമാവ് നോകാവ് പെട്ടകമെ ഒണ്ടായ്ക്ക കാലത്തിൽ തെയ്വം പൊറുപ്പോടെ കാത്ത് ഇരുന്തവോളെ തെയ്വ ചൊല്ലെ കോളാത്തവേരാ ആത്തുമാവുതാൻ. അം പെട്ടകത്തിൽ ഒരുത്തിനെ ആളുകെ ഒണ്ണാ എട്ട് വേരാ, തണ്ണീൽ മുയ്ങ്കി ചാകാതെ തപ്പിച്ച് ഓറിയെ.
എല്ലാരുക്കും ചേത്ത് ചൊന്നത്, നിങ്കെ മൊത്തമാ ഒത്തുമേൽ പിശയ്ക്കുകേം കനിവെ കാട്ടുകേം കൂടപ്പുറപ്പുവോലെ പിരിയമാ ഇരുക്കുകേം മനശലിവൊള്ളവേരായായി ഇരുക്കുകേം എളിമെ കാട്ടുകേം ചെയ്യോണും.
തെയ്വത്തിലെ നായവിതീൽനുൺ ആരുക്കം തപ്പിക്കേക്ക് മുടിയാത്ത് എന്തൊണ്ണാ അവൻ ഉടയാ മക്കാക്കുതാൻ മുതെ തണ്ടനെ ഇടിനത്. അകനയൊണ്ണാ തെയ്വത്തിലെ നല്ലെ ചേതിയെ നമ്പാത്തെ ആളുകെ അവൻ തണ്ടനേൽ നുൺ എകനെ തപ്പിക്കും?
എല്ലാത്തുക്കും മീതെ അക്കുമിക്കും ചരിയാനത്തിൽ അക്കറയോടെ ഇരുക്കോണും. എന്തൊണ്ണാ പാപം എത്തിനാരം ഇരുന്താലും പിരിയം അതുകാടയെല്ലാം മറച്ചോകും.
തെയ്വ നമ്പുകാറനാനതോടെ ഏശുവെ നമ്പുനെ ആളുകേലൊള്ളെ പിന്നിയമും പിന്നിയത്തോടെ പിരിയമും ചേത്തോകേക്ക് നിങ്കാക്ക് ആനതുവോലെ നോക്കോണും.
നങ്കെ അക്കുമിക്കും ആത്തിരത്തിൽ ഇരുക്കോണും ഒൺ താനേ നിങ്കെ മുതപ്പുടിച്ച് കേട്ട് ഇരുക്കിനെ ചേതി.
നങ്കെ തെയ്വ മകനാനെ ഏശുകിരിശ്ത്തുവു നാമത്തിൽ നമ്പോണും ഒണ്ണും അവൻ നങ്കകാക്ക് കൽപ്പനേ ഇട്ടതുവോലെ നങ്കെ അക്കുമിക്കും ആത്തിരത്തിൽ ഇരുക്കോണും ഒണ്ണതും താനെ അവൻ കൽപ്പനെ.
തെയ്വമെ ആരും ഒരു കാലത്തിലും കണ്ട് ഇരുക്കിനതില്ലെ. ഒണ്ണാലും നങ്കെ മൊത്തമാ ആത്തിരത്തിലിരുന്താ തെയ്വമും മത്തും മൊത്തമാ ഇരുക്കിനെ; അകനെ തെയ്വത്തിലെ ആത്തിരം നങ്കളിൽ നിച്ചമാ തികഞ്ചിരുക്കിനെ.
തെയ്വത്തുകാൽ ആത്തിരമായിരുക്കിനതൊൺ ചൊല്ലുകേം ഏശുവെ നമ്പുനവൻകാൽ വുറോതത്തിൽ ഇരുക്കുകേം ചെയ്യിനവൻ നരിയൻ താൻ. ഉടയാ കാണെ അണ്ണൻ തമ്പിയേരുകാൽ ആത്തിരമാ ഇരാത്തവൻ കാണാത്ത തെയ്വത്തുകാൽ എകനെ ആത്തിരത്തിൽ ഇരുക്കും.
പിരിയമാനവേരാളേ, ആത്തിരം തെയ്വത്തിൽ നുൺ വരിനനാലെ നങ്കെ അക്കുമിക്കും ആത്തിരമാ ഇരുക്കോണും; ആത്തിരമൊളളവനെല്ലം തെയ്വത്തിലെ മക്കളും തെയ്വമെ തിക്കിനൊള്ളവേരാളും താൻ.
ഒണ്ണാലും നിനക്ക് മിന്ന്ക്ക് ഒണ്ടായെ ആത്തിരമെ വുട്ടൊറിഞ്ചാച്ചെ ഒണ്ണെ ഒരു കുത്തമെ നിന്നചൊല്ലി ചൊൽകേക്കൊണ്ട്.