3 ഇം ആശയോടെ ഇരുക്കിനവനെല്ലാം കിരിശ്ത്തു ചുത്തമാനവനായ് ഇരുക്കിനവോലെ ഉടവനമാം ചുത്തമായ് കാക്കിനെ.
അതുനാലെ മേലോകത്തിൽ ഇരുക്കിനെ നിങ്കെ തകപ്പൻ എല്ലാ കുണമും തികഞ്ചിരുക്കിനാനാലെ നിങ്കളും എല്ലാ കാരിയത്തിലും തികഞ്ചവേരാ ആനിൻ.
അകനെ നിങ്കെ തകപ്പനാനെ തെയ്വം മനശിരക്കം ഒളളവനായ് ഇരുക്കിനതുവോലെ നിങ്കളും മനശലിവൊള്ളവേരായാകിൻ.
അവറളും ചത്തിയത്തിൽ ചുത്തമാകിളത്തുക്ക് അവറാത്തുക്കുചൂട്ടി ഏനും എന്നമേ ചുത്തമാക്കിനെ.
നങ്കളാം അവറളാം തെയ്വം പുറിച്ച് വച്ചിരുക്കിനതില്ലെ; നമ്പിക്കെ വച്ച് വന്തനാലെ അവറെ പാപമെ മന്നിച്ച് വുട്ടിരുക്കിനെ.
അതുമട്ടുമില്ലെ, “ഇശ്ശായ് തലവശീൽ നുണ്ണും പുറന്താ എല്ലാ ചാതിയേരാം അതികാരം നടത്തും. എല്ലാ മാനടവൻകാടും അവനിൽ അരുവണയും” ഒൺ എശ്ശയ്യാവ് പലകപ്പാട്ടുക്കാറനും എളുതിയിരുക്കിനെ.
എൻ ഇതയത്തുക്ക് പുടിച്ചെ ഇണങ്കരേ, ഇം വാക്കുകാടെല്ലാം നങ്കാക്കൊള്ളതായതുനാലെ ഉടമ്പാം ആത്തുമാവാം ചുത്തം നാത്തതാക്കിനെ എല്ലാത്തിൽ നുണ്ണും നങ്കളമേ ചുത്തമാക്കിൻ; തെയ്വ പേടീൽ നങ്കാക്ക് മൊത്തമാ ചുത്തമാകാം.
നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശുകിരിശ്ത്തുവു തകപ്പനാനെ തെയ്വത്തുക്ക് എപ്പണും നണ്ണിയെ ചൊന്നെ.
നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശുകിരിശ്ത്തുവും നങ്കളെ ആത്തിരമാ വച്ചിരുന്ത് ഉടയാ പിന്നിയത്തിൽ നങ്കാക്ക് എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള ചുണയാം നല്ലെ ആശയാം തരിനെ നങ്കെ തകപ്പനാനെ തെയ്വമും
അതുനാലെ അവൻ ഇരക്കത്തിൽ നങ്കെ നീതീകരിക്കപ്പട്ടാലെ ആശയോടെ കാത്ത് ഇരുക്കിനെ എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള ഉശിരു പിശപ്പുക്ക് അവകാശമൊള്ളവേരാ ആകും.
എല്ലാരുകാലും നിമതിയാ ഇരുക്കേക്കും ചുത്തമാനെ പിശപ്പെ പിശയ്ക്കേക്കും നോക്കോണും. ചുത്തം നാത്തെ ആരുക്കും കരുത്താവെ കാൺമ്പേക്ക് കൂടാത്ത്.
തെയ്വം വാക്കെ ചൊല്ലിയതും ചത്തിയമെ അടിച്ചതും മാറാത്ത്; ഇം ഇരണ്ടു കാരിയമാം നടമാക്കും; എന്തൊണ്ണാ തെയ്വത്തുക്ക് നരിയെ ചൊൽകേക്ക് കൂടാത്ത്; നങ്കാക്ക് മില്ലോട് വച്ചിരുക്കിനെ ആശെ ഉറുക്കമാ പുടിക്കേക്ക് രച്ചെ തേടി ഓടിവന്തെ നങ്കളെ ഇത് തയിരിയപ്പടുത്തിനെ.
ഇകത്തെ ഒരു വലിയെ പൂയാരി നങ്കാക്ക് ഒണ്ടാകവേണ്ടത് തേവതാൻ; അവൻ ചുത്തമാനവനും കുറനാത്തവനും കളങ്കം നാത്തവനും പാപികളിൽ നുൺ പുറിച്ചാളും മേലോകമക്കാട്ടി വലിയവനും താൻ.
നങ്കെ തെയ്വത്തുകാക്ക് ഉതവീക്കുചൂട്ടി പോനിൻ; അമ്പോളെ അവൻ പിന്നിയം നങ്കാക്ക് കിടയ്ക്കും. പാപമെ ചെയ് നടക്കിനവേരാളേ, നിങ്കെ പാപമെ നുറുത്തിൻ; ഇരട്ടെ മനശൊള്ളവേരാളേ, നിങ്കെ മനശീലൊള്ളെ ഇവ്വുലകത്തിലെ കുറുപ്പുനാത്തെ ആശകാടെ വീയ് ഒറീൻ.
അത്തുക്ക് പകറം നിങ്കളെ പുറിച്ചെടുത്തെ തെയ്വം ചുത്തമാനവൻ ആയതുനാലെ നിങ്കെ ചെയ്യിനെ എല്ലാ കാരിയത്തുക്കും ചുത്തമാനവേരാ ആയിരിൻ.
നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശുകിരിശ്ത്തുവിലെ തകപ്പനാനെ തെയ്വത്തുക്ക് മകത്തമൊണ്ടാകട്ടെ. എന്തൊണ്ണാ ഏശുകിരിശ്ത്തുവെ ചാവിൽ ഇരുന്ത് തെയ്വം ഉശിരേത്തി ഉടയാ എപ്പേരുപ്പട്ടെ ആത്തിരത്തിൽ നങ്കാക്ക് പുതുവൻ പിശപ്പ് തന്തിരുക്കിനതാനേ? അം ആശേൽ താനേ നങ്കെ പിശയ്ക്കിനത്.
ഇം ഉലകത്തിലൊള്ളെ നിച്ചം കെട്ടെ നിനവിൽ നുൺ വുട്ടു നിക്കേം അവൻവോലെ നല്ലെ നടപ്പിലൊള്ളെ ആളുകെ ആകുകേം ചെയ്യുമൊണ്ണൊള്ളെ വലിയതും വിലയൊള്ളതുമാനെ വാക്കെ നങ്കാക്ക് തന്തിരുക്കിനെ.
അതുനാലെ പിരിയമാനവേരാളേ, നിങ്കെ അന്നാളേക്ക് കാത്ത് ഇരുക്കിനതുനാലെ നിങ്കെ തെയ്വത്തിലെ നോട്ടത്തിൽ ചുത്തമൊള്ളവേരായായും കുത്തം നാത്തവേരായായും അവൻകാൽ അമതി ഒള്ളവേരാളായും ഇരുക്കുവേക്കു നിങ്കെ മുടിവുക്ക് ഒത്തവോലെ നോക്കോണും.
അവനിൽ ഇരുക്കിനെ ഒൺ അവകാശപ്പടിനാ ഏശുകിരിശ്ത്തു പിശച്ചതുവോലെ പിശയ്ക്കോണും.
നായവിതിനാ നങ്കാക്ക് തെയ്വത്തുക്ക് മില്ലോട് പേടിനാതെ നിപ്പേക്ക് ആത്തിരം നങ്കളിൽ നുറഞ്ച് കവിയിനെ. എന്തൊണ്ണാ ഇവ്വുലകത്തിൽ നങ്കെ അവൻവോലതാൻ പിശയ്ക്കിനത്.