16 पबित्र धर्मसास्तरनाइ लेख्ल सेब्बे बचन परमेसोरकर अगुवाइनाइ लेखिल हो। ह्य सिकाइलाइ, अर्ति देइलाइ, सच्याइलाइ र धार्मिक जिबन बिताइकर लागि तालिम देइलाइ उपयोगि हक्छइ।
येसुन होल्काइ बल्-ल्याक,“तोरा ता भुलनाइ रइलोसइ, किनारइभने तोराल्किन न ता धर्मसास्तर न ता परमेसोरकर सक्तिलाइ ने बुज्लाछो।
किनारइभने दाउद आफिन पबित्र आत्माबान बाज्लाछ, ‘परमपर्भुन मोर पर्भुलाइ बलल्ते, “तुइ मोर दाइने हात पटि बस। जब सम्म मुइ तोर सतुरकाइ तोर पइतला हेठ्ठान बइपारु।”’
“दाजि-भाइ हो, धर्मसास्तरनाइ लेख्ल बचन पुरा हकइ पर्नार रल्ति, जुन बचन येसुलाइ पक्राइनारको अगुवा यहुदा इस्करियोतकर बारेनाइ दाउदकर मुखबान पइला ने पबित्र आत्मान बाज्ल रइल।
होइनिन पर्भुकर बाटकर सिछ्या पाइल रइल, र आत्मानाइ जोसिलो हकिके येसुकर बारेनाइ सत्य कुरो सिकाइतेल। तर होलाइ युहन्नान दिल बप्तिस्मा मात्र था रल्ति।
र तोरा सेब्बाल्को अगाडि र घर-घरनाइ जाइके सिछ्या सिकाइतिन मुइनिन तोराल्को भलाइ हक्नार केइ कुरो बाकि नधरिकइ सिकाइनाइ।
किनारइभने परमेसोरिन हाम्रो उद्दारकर लागि गर्ल र गर्नार कामकर बारेनाइ कुनइ कुरो पुनि बाकि नधरिकइ मुइनिन तोराल्काइ सेब्बे बलिसक्लाछु।
होलत आफि-आफिनाइ असहमत हक्ला, र बिदा हकिके जाइलाग्तिन पावलिन होल्काइ इनिखे बल्-ल्याक, “तोराल्को पुर्खाल्काइ यसइया अगमबक्ता मार्फत पबित्र आत्मान बल्ल बचन ठिके रल्ति,
र आफ्ने बिरोदिकाइ नम्र हकिके सम्जाइ सक्नार हकइ पर्छइ। इन्खा गर्लइ भने परमेसोरिन होल्काइ आफ्ने पाप मानिलिनार र सत्यलाइ बुज्नार मन हाल्दिस्याक हुदो।
बचन पर्चार गर, हर समयनाइ बचन सुनाइ तयार हक, अर्ति दिखन, हप्काखन, उत्साह दिखन र धइरेसाथ सिछ्या सिकाखन।