16 पर्भुन ओनेसिफरसकर परिवारलाइ किर्पा गर्दिक, किनारइभने होइनिन मुइलाइ धेरे फेरा भेट्टाइके होउसला दिले, र मुइ झ्यालखन्डनाइ हक्तिन पुनि ह्व बइलाजाइले।
सेनापतिन जाइके पावललाइ पक्रिल्ते र दुइटो साङ्लान बान्नार आग्या गर्ले। अनि उछि हक्लाइ मान्छेल्काइ सोद्ल्याक, “ह्य मानुस कुन हो? हेइनिन केति गल्ति गर्लाछ?”
होइहुदान तोराल्काइ भेट्टाइके ह्य कुरो गरइकर लागि मुइनिन बालाइल हो। किनारइभने हाइ इज्राएलिल्किन आसा धर्ल मुक्ति दिनार राजाकर लागि मुइ ह्य साङ्लान बाधिलाछु।”
होइहुदान मुइ ह्य कुरोनाइ दुख भोग्लाछु। तर मुइ बइलाजाउ, किनारइभने मुइनिन कुनलाइ बिस्वास गर्लाछु, ह्व मुइलाइ था आछ। मुइनिन परमेसोरलाइ जुन्टो कुरोकर जिम्मा लाइलाछु, ह्व आफ्ने आइनार दिनसम्म सुरछित धर्नारआछ बाजिके मुइ ढुक्क आछु।
बुरु ह्व रोमनाइ आइलेसात धुइधुइति हेरिकइ मुइलाइ भेट्टाइले।
पर्भुकर आगमननाइ पर्भुन होलाइ अनुगरह गर्दिक। एफिससनाइ हक्तिन होइनिन मुइलाइ धेरे कुरोनाइ सायता गर्ल तुइलाइ मजसिन था रोइस्यास।
होइहुदान हाम्रो पर्भुकर साछि देइलाइ र मुइ कइदि हक्लनाइ लाजउनो जुनमान, बुरु परमेसोरकर सक्तिनाइ सुसमचारकर लागि दुख भोगइलाइ तुइ पुनि तयार हक।
पिरिस्किला र अकिलास अनि ओनेसिफरसकर परिवारलाइ मोर सेवाढोग बल्देइ।