4 र होलत पइलाकराइ मान्छेल्किन बानाइल दन्त्य कथालत र कइले बइटुङ्गिनार बङ्सावलिलाइ छाड्दिखन, किनारइभने इन्खा कुरोन बाद-बिबाद मात्र हक्छइ र परमेसोरनाइ बिस्वासकर जिबन बिताइनारकाइ केइ सायता बइगर।
हाइलाइ था आछ, हाइनिन गर्ल बिस्वासकर रहस्य एकदम बड्खो आछि, ह्व मानुसकर सरिरनाइ देखा पर्ले, पबित्र आत्माबान धर्मि ठहरिले, अनि होलाइ स्वर्गदुतकिन देख्ला, जाति-जातिल्को माजनाइ पर्चारिले, सन्सारनाइ होलाइ बिस्वास गर्ला, सम्मानसाथ होलाइ स्वर्गनाइ लाकाल्ते।
परमेसोरकर अपमान गर्नार र अर्थ बइहक्ल कथाबान बद्दुर बस, बुरु परमेसोरकर बचन अन्सार हिन्नार कोसिस गर।
तर तुइ परमेसोरकर जन हक्ल हुदान ह्य कुरोबान बद्दुर बस, धार्मिकतानाइ, परमेसोरकर डरनाइ, बिस्वासनाइ, मयानाइ, इस्थिरतानाइ र नम्र हक्नार कुरोनाइ आफ्ने मन लाउ।
तिमोथि, परमेसोरिन तुइलाइ जिम्मा दिल कुरोलाइ मजसिन हेरचाह गर। अनि तुइ परमेसोरलाइ निन्दा गर्नार मुर्ख कुरोबान र नचाइदो फटा कुरो, जुन्टोचाइ बिना कामकर ग्यान हो, ह्य कुरोबान बद्दुर बस।
ह्य कुरो होल्काइ सम्जाइदिखन र सब्द-सब्दनाइ बाद-बिबाद बइगरइ बाजिके पर्भुकर अगाडि आराइ, ह्य कुरोन मजार बइगर। तर हेइनिन ता सुन्नाराइ मान्छेल्काइ पुनि बिगार्छइ।
इन्खाए ने छोडारि हक्तिन आइनार बइमजार कुरोलाइ छाड, र सुद्द मनिन पर्भुकर नाउँ लिनारकोसिन धार्मिकता, बिस्वास, मया र सान्तिनाइ हिन।
तर तुइ मुर्ख र बिना कामकर बाद-बिबादबान बद्दुरे बस। तुइलाइ था रोइस्यास, इन्खा कुरोन झगडा मात्र हक्छि।
अनि होल्किन सत्य कुरो सुनइ इन्कार गर्नारआछत र दन्त्य कथादिस मन लाइनारआछत।
परमेसोरकर दास र येसु खिरिस्टकर पेरित मुइ पावलकर तर्फबान सेवाढोग। परमेसोरिन छान्लाइ मान्छेल्काइ बिस्वासनाइ बल्-ल्यो बानाइलाइ र परमेसोरलाइ मन पर्नार जिबन किनिखे बिताइनार बाजिके सत्यकर ग्यान सिकाइलाइ होइनिन मुइलाइ छानिकइ पाठाइलाछ।
होल्किन यहुदिल्को दन्त्य कथा जुनसुन्दिखन र सत्यलाइ इन्कार गर्नाराइ मान्छेल्को आग्या जुनमान्दिखन।
तर मुर्ख कुरो, बङ्सावलिकर कुरो, परमेसोरकर नियम सम्बन्धि बाद-बिबाद र झगडाबान बद्दुर बस। किनारइभने ह्व काम बइलाग्नार र बेर्थेकर कुरो हो।