12 “आमेन! मावा देवुळिये सबेट्क बेरा, डीसा तानाये, बुदि तानाये, तान जोहर कीकल, तान मान ईकल, अदिकर तानाये, लाव तानाये, आमेन!” इनजोर इताङ.
ओसो कंदाता वेलाते माक पापमते अर्हमा, मति माक देयह्कना मुक्यानाहि पिसिह कीमु. [राजेमि, लावु, डीसाङ इव अमेसाताङ नीवाङे मन्ह्ताङ. माट ताल्ह्कतप आयि.]”
बाराह्क इतेके, सबे देवुळतग्डाहिये पुटटाङ, तानाय कयदे सबे ताकिह्ताङ, तानेनाह्के सबेटव मन्ह्ताङ. तान्के अमेसा-अमेसातुह्क मान आयि! आमेन.
अद्रम केवालेवा, नावा जीवाते मोळ्किह्नन इनजोर, निमा तेळियवद बासाते देवुळतुन जोहर कीय्ह्निन. इतेके अगा उदतोग़ नीवा पोल्लोतुन पुनवोग़ मन्कल, नीवा संगे बह जोहर कीयनोग़? बह इतेके निमा बेद बासाते वळ्ह्कतिन, अदिन ओग़ पुनोग़ कोनि.
इव सबे पोल्लोङ मियेनाह्के आयलाह आताङ; देवुळता दया वेल्लाटोरगा पोकुर आयि इनजोर, आयलाह आताङ. पोकुर आतेक अचोन, वेल्लाटोर मन्कलोर देवुळता डीसातेनाह्क तान जोहर कीयनुर, अदिनेनाह्क वेल्लाटोर मन्कलोर देवुळतुन मान ईसि मोळ्किह्तोर.
मरानाङ मडाङ ऊटटप लेह्का, मीटु विस्वसते ओनगा बेस ऊटिस मन्ह्टु; ओसो मीटु ओनाङ पोल्लोने बेर्ससोर मन्ह्टु. अस्के इपपरासनाहि मीट येसुना सेतेम पोल्लो कग़यतपु, विस्वसताहि इळ्न अरवा, मेग़्किस मनदकिर; देवुळतुन अमेसा पका जोहर कीसोर मनदकिर.
बाताल कीतेकाय, बाताल वळ्ह्कतेकाय, सबे येसुसामिना पेदिरतुन मान ईसि कीम्ह्टु. ओना मेटे माक देवुळबाबाना दया दोर्कता इन्जि, देवुळतुन जोहर कीसोर मन्ह्टु.
मावा येसुसामि किर्स्तुना मेटे, माक पिसिह कीयनदु, अद वग़य देवुळि. अदे देवुळतुह्क, अता कालमते वने, इंजेक वने, अमेसा-अमेसातेनाह्क डीसा तानाये; मान तानाये; लाव तानाये; अदिकर तानाये इनजोर, मन्कलोर इनिर. आमेन.
ओसो जीवात मनवानन. नना डोलिस मतन, मति ऊळा! इंजेके अमेसा-अमेसातुह्क जीवात मह्नन. हानादीपताङ तालम कय्कु नयगाने मन्ह्ताङ, (ताना अग़दुन तेग़यिसि,) हातोरिन तेग़्किह कीयनद अदिकर नयगान मन्ह्ता.
वीसा नालवुर पेदल्कु, ओसो नालुङ आस जीवात मनदनव दिंचिङ, “आमेन, हलेलुया” इनजोर, राजकुर्सतगा उदिस मतद देवुळतुन, दंडुम अर्सि मोळ्कतोर.