12 “(येसु नावा मेटे वळ्ह्कलाह आतोग़,) ‘ऊळाट! नना जल्दि वायकन. ओर्वोग़-ओर्वोग़ मन्कल, तनाङ कीतव कबस्कना इसबते, ओन्क बूति ईयलाहि वायकन.
केंजाटु, माने-मन्कना नडुम पुटटोनन, नना नावा बाबाना डीसाते, नावाङ देवतुल्कना संगे वायकन. अद तूकने नना सबेटोराङ, बोना ओना कबळतुन ऊळिसि, नेयह्क कीकन;
इतेके माट ओर्वोग़-ओर्वोग़ मन्कल देवुळता मुनेह निचि, आपुनाङ कबस्कना इसब ईकल, अदे मावा नेयम कीसीयग़ा.
अद जोताता पोग़ोन, ओग़ मन्कल पंडटद कर्ववालेवा मतेके, ओग़ मन्कह्क देवुळि इनम ईयग़ा.
वीतवाल वने पंटा पंडि इनजोर वीतिह्तोग़, एग़ अर्हवाल वने पंटा पंडि इनजोर एग़ अर्हतह्तोग़. इद्रम ओर्वोग़-ओर्वोग़ मन्कह्क, आपुना-आपुना कबळता इसबते, बूति दोर्कग़ा.
नीक माळवोर ओङ आस मतोर, मति इंजेके निमा ओङ आसि. हातोरा नेयम कीयनद कगो एवता. नीवा कबुर वेहवालोर सेवातोरिह्क, नीवा पवित्र लोकुरिह्क, नीक रेयिस ताकवालोर उड्लोर-बेरोरिह्क, इनम ईयनद कगो एवता. ओसो बूमतुन बूळे कीतोरिनु, बूळे कीयनद कगो एवता,” इनजोर इतोर.
अद काग़्हतव पोल्लोन केंजवालोरिह्क हामुर ईकन. अस्के नना मन्कलोराङ विचर्किन, ओसो ओराङ पोटालोप्पाडाङ सबे पोल्लोन पर्ह्किस ऊळवानन इनजोर, सबे नाह्कने विस्वसिरा मुडोर पुनदनुर. अहे मीट ओर्वोग़-ओर्वोग़ मन्कना ताकमुळता इसबते, नना मीक सिक्सा ईकन.
ताना पया हातोर मन्कलोर उड्लोर, बेरोर सबेटोर, देवुळता राजकुर्सता मुनेह नितद ऊळतन. देवतुल्क पुस्तकिन तेग़यताङ. अव पुस्तकिनगा रासतपु, हातोर मन्कलोर तमा जीवात मनदह्पा, कीतव कबस्कना इसबते, देवुळि ओरिन नेयम कीता. पया ओसो उंद पुस्तकतुन तेग़यताङ. अद पुस्तकतगा, अमेसातुह्क पिसवालोराङ पेदिर्क रासिस मताङ.
इव पोल्लोन वेहवाल येसु इन्ह्तोग़, “इंगो! नना जल्दि वायकन,” इन्ह्तोग़. आमेन! ए येसुसामि वय!
(येसुसामि इन्ह्तोग़,) ‘ऊळाट! नना जल्दि वायकन! इद पुस्तकतगा पया आयनव पोल्लोङ रासिस मन्ह्ताङ. अविस्किन केंजिसि, अहलेह्का ताकवालोर मन्कलोर देय्वातोरु,’ (इनजोर येसु किर्स्तु नाक कबुर वेहतलाह लोहतोग़,)” इन्जि देवतुल इता.
ऊळाट! नना चट्पिटे वायना मन्ह्ता. वातस्के मीट गेल्सतिर इन्जि, देवुळता पिसमुळतुन इनम इनजोर ईकन. तान बोग़े ऊंदना आयो इन्जि, मीवा विस्वसतुन पका पोस मन्ह्टु.