8 तान्क उहतलाह गुलगुल मनदनद, मिळ्स्कनद, डागिललेवद गेंदे दोर्कता.” इद गुलगुल मनदनद गेंदे इतेके, देवुळता मन्कलोर कीतव सेतेमताङ कबस्क आंदुङ.
अस्के वेर ऊळनेके, ओना रूप मिळ्न्दता. ओना मोकमि पोळ्दलेह्का मांजिंदु, ओसो ओनाङ गेंदेङ वेह्चता लेह्का तिर्मिळ्स्किंदुङ.
‘इंगो रा तमो, मर्मिह्क बेसताङ गेंदेङ केग़वा, निमा मर्म-मंडातगा बह नेङतिन, डा?’ इन्जि राजाल वेन ताल्ह्कतोग़. अह इतस्के वेना मोकम एग़ रेगता.
ओनाङ गेंदेङ इचोन वेडिसि तिर्मिळ्स्किंदुङ इतेके, इद दुनियाते बोग़े गेंदेङ उकवाल वने अचोन वेडिह कीया पग़वोग़, अचोन वेडिस मताङ.
दिसवाह्कु अव आस्कु एक्बेक आताङ. अस्के दोम्ह्क्नेन तिर्मिळ्स्कनाङ जगाङ केग़तोर इर्वुर मन्कलोर, अविस्कनगा वास नितोर.
ओग़ पोग़ोन दायह्पा, ओरु कोंडा मिळ्हवा ऊळसोर मनेके, पांड्रि गेंदेङ उहतोरु इर्वुर मन्कलोर दोम्ह्क्ने ओरगा नितोर.
मीटु मन्कना बुदताङ लालुस्किन मुर्तिय सीता केवाहु,किर्स्तु येसुसामिये मीक आव्रे कीयेग़.
ए सामिनिन! सिरप निमान पवित्रतोनिन! अदिनेनाह्क नीक कतमतोर रेयिस ताकनुर. नीवा पेदिर पोस नीक कतमतोर मान ईयनुर. नीवा सेतेमताङ कबस्किन सबेटोर ऊळतोर. अदिनेनाह्क सबे जातिनोर नीवा मुनेह वासि मोळ्कनुर,” इनजोर वाग़तोर.
बेव एळुङ देवतुल्क बूमतगा एळुङ पीळान वळ्सीयनव मताङ, अवे पवित्र गूडटाहि पेसनदिन ऊळतन. अव उहच मतव गेंदेङ पूरा गुलगुल मताङ, पूरा वेडिस मताङ, मांजसोर मताङ. अव देवतुल्क, तमाङ अर्युस्कनगा बंगरताङ पाटाङ दोहच मताङ.
देवुळदीपतोर सीपय्क पांड्रि कोडाना पोग़ोन उदिसि, ओना पयाह पयाह अंदुर. ओर उहच मतव गेंदेङ गुलगुल मताङ, पांड्रि मताङ, डागिललेवा मताङ.
अदिनेनाह्क नना मीक बुद काग़्हतह्नन, केंजाट: मीट (विस्वसता इसबते) मता मन्कलोरिर आयलाहि, नयग्डाहे किसते कारियिह कीसि, जूत कीतद बेसता बंगरतुन असाट. कूळल आसि लजा अर्स मनदनदिन दुस्रोर ऊळवाह, नयग्डाहे उहतलाह पांड्रि गेंदेङ असाट. मीवाङ कोंडानगा ओकलाह, नयग्डाहे मत असाट, अस्के तोवयकिर!