4 ताना पया, पोग़ोन देवुळता जागाताहि, ओसो उंद लेङ केंजतन. अद इद्रम इता: “ए नावा मन्कलोरिर! मीट ताना पापमते कलियमाट! ताना सिक्सा मीक दोर्कमाकि! तानग्डाहि पेसिस वाटु!
अह कीसि मीट इह्निर, ‘माट मावाङ तादोर-बाबोरा कालमते मन्ज मतेके, देवुळता कबुरतोरिन हव्कवालोरा तोळ आयोम आवेरोम.’
इद्रम वने रासतद मन्ह्ता: “अदिनेनाह्क ओरग्डाहि पेसिस वाटु, ओरग्डाह एग़िस मन्ह्टु. कळ्वोग़ आतदिन इटमाट, अस्के नना मीक एरे कीकन.
ओसो विस्वसिरा मुडुन ऊळेवाळे कीयलाह, मुक्यान निल्पिह कीकन इनजोरे, बोनाय पोग़ोन विचर केवालेवा, कंद्रेमते कय्क तासिस निल्पिह कीयलाह ऊळमा. पया इद्रमतोग़ लाग्वोग़ पेसतेके, निमा ओना पापमतगा कलियकिन. निमा इतेक, पापमताहि जेक आम.
अद्रमतोन्क तोळ आयवाल मन्कल, ओनाङ लाग्वाङ कबस्कने कलियिह्तोग़.