1 पया उंद लेङु मंदिरतग्डाहि, जोरते एळुङ देवतुल्किन इद्रम वेहतनद नना केंजतन: “अन्ह्ट! एळुङ कस्लानगा मनदनद, देवुळता ओङतुन बूमतगा वळ्सीम्ह्ट” इनजोर इता.
इतस्के अचोटेने देवुळदीपतगा मनदनद मंदिरता अग़ि पङ्ने आता. आतस्के, अगा देवुळि मन्कलोरिह्क करल कीस मतद पोल्लोतुन, तासिस मतद संदुकतुन नना ऊळतन. अस्के पका मिळ्स्कता, नेकता, गुळ्न्जता, बूम गल्जता, ओसो पकाय आदुर्क अरताङ.
अस्के उंद देवतुलि मंदिरतग्डाहि पेसता, पेसिसि मोयुदगा उदिस मतोन जोरते इद्रम इता: “बूमतग्डा पंटा अयता. पंटा कोयनद वेला एवता. अदिनेनाह्क नीवा एटळ पोस कोय्म,” इता.
अस्के दूपम बोळ्सलाह अदिकर मनदनद उंद देवतुलि, दूपम बोळ्सनद मेजाताहि पेसता. पेसिसि, एटळ पोयतद देवतुलतुन जोरते इता: “बूमतग्डाङ अंगुर पंडिङ पंडटाङ. नीवा ओळतद एटळते, अव अंगुर गुतिन कोय्म,” इनजोर इता.
पया देवुळदीपतगा ओसो उंद सीना ऊळतन. अद बेरा, बामनाह लेह्काडा सीना मता. अद इद्रमि: एळुङ बेराङ पीळान पोसि, एळुङ देवतुल्क देवुळदीपतगा मताङ. इव आक्रिताङ पीळाङ आंदुङ; इव पीळाङ आतापया, देवुळता ओङ रेगग़ा.
पया एळुङ मल्काता देवतुलि, तना कस्लातुन मोयुदगा वळता. वळतस्के, रावुळतग्डा देवुळता राजकुर्सताहि, उंद लेङ जोरते इद्रम पेसता: “इंजेके मारता!” इनजोर इता.