14 केंजाट, दुस्रा गोसा मारता, मति ऊळाट! मुचाकेपाता गोसा चट्पिटे वायलाह आता.
पया देवुळदीपतगा ओसो उंद सीना ऊळतन. अद बेरा, बामनाह लेह्काडा सीना मता. अद इद्रमि: एळुङ बेराङ पीळान पोसि, एळुङ देवतुल्क देवुळदीपतगा मताङ. इव आक्रिताङ पीळाङ आंदुङ; इव पीळाङ आतापया, देवुळता ओङ रेगग़ा.
अद्रमलेह्काने पया उंद गंदाल पिटे, पोग़ोटाहि पग़यिस वायनद ऊळतन. अद पका जोरते इद्रम इनदनद केंजतन: “इंजेके पिसतव मूंड देवतुल्कु, तमाङ अकुह्क ऊरना मन्ह्ता. अव अकुह्क नेकिह्पा, सबेटोर बूमतोरिह्क बेचोन गोसा, गोसा, गोसा!” इनजोर इनदनद केंजतन.
इद मुनेता पीळा मारता, मति केंजाट, ताना पया ओसो रेंड बेराङ पीळाङ वायना मन्ह्ताङ!