21 येसु पेकाना तपेन ताल्ह्कतोग़, “वेग़ बेस्केडाह इद्रम आस्तोग़?” इतोग़. इतस्के पेकाना तपे इतोग़, “उड्लस्केडाहिये पोयता गूरु.
अस्के अद मुडगा उंद आंचाळ मता. अद बारा वर्सानाहि कुर्माते बादा आंदु.
इतस्के ओग़ पेकान ओनगा ततोर, ततस्के देयम येसुन ऊळताहे, ओग़ पेकान तेल्हचि नेल अर्हचीता. पया ओग़ तोडटुह्क बोमुल पेहचोरे दोळ्गिंदोग़.
इद देयम वेना जीवा तिनदलाह, बेस्के किसतगा, बेस्के एतगा अर्हचीस्ता. मति निमा बेदाय कीया पग़तेके, माक जीवा लोपिसि, मावा पोग़ोन दया कीम,” इनजोर इतोग़.
इद आंचाळ अब्रहमना कूळता आंदु, तेन अट्रा वर्सानाह देयह्कना मुक्याल दोहच तासिस मता. बह पोल्वादियाते तेन दुकताहि सव्रे कीयनद आयोया?” इतोग़.
अस्के अद मुडगा उंद आंचाळ मता. अद आंचाळ बारा वर्सानाहि कुर्माते बादा आंदु. [अदु तनाङ पूरा कोताङ मत एवालोरिह्क ईसि मारिह कीता,] मति तान बोग़े सव्रे कीया पग़वोग़.
अग्डाहि पेसिस दायह्पा, येसुह्कु वग़ोग़ पुटगुडि कलियतोग़.
अद्रमे लुस्त्रा सहरतगा ओर्वोग़ काल्क वावोग़ पुटकूटाल मतोग़, ओग़ पुटटग्डाहि बेस्केन ताकवाय मतोग़.
मंदिरतगा एवतस्के ओर्वोग़ पुटिय ताक पग़वोग़ मन्कल ओरिह्क दिसतोग़. ओग़ मंदिरतगा अनवालोर वावालोरिन ताल्ह्किस तिनेग़ इन्जि, दिनम उय्तुर ओन मंदिरतगा एवनाह कांजिस तंदुर. तचि वेल्लाय सोबाता अग़ इनदनद अग़दगा उदिह कीस अंदुर.
अतस्के अगा एनियाल पेदिरतोग़ कय्क-काल्क वावोग़ मन्कल कलियतोग़, ओग़ आट वर्साङ कटुदग्डाहि मुर्तिय तेदोग़ आसि.