16 इतस्के “मयगा आरिङ लेवाह्के बहे, गूरु माक वेहतह्तोग़,” इन्जि तमतमाय वळ्ह्किंदुर.
अस्के येसु ओरिन इतोग़, “केंजाट! परुसिर ओसो एरोद अंतिपस, वेरा ओयता पिंडटा लोप्पा उसरते मन्ह्टु, ताना अग़दुह्क आयमाट,” इतोग़.
तेन पुन्जि येसु इतोग़, “मीट आरिङ इलवाह्कु, बाराह्क इचोन आलिह कीय्ह्निर? नाकु आरिना पर्वा इले इन्जि, मीक इंका तेळियोया? बह मीवा बुदि अचोन गळ्स आताया, नावा लोप्पा इंका पुनविरा?
अस्के ओर तमतमाये, कुस्क-कुस्क आसोर वळ्ह्कलाह आतोर, “वेन माट बाताल वेहतकल रा? देवुळतेनाहे ओन्क एग़ मीहतलाह अदिकर दोर्कता इनजोर वेहतेक अचोन, ‘मीट पया बाराह्क योहननाङ केंजविर?’ इनजोर माक इनदनोग़.
पया माट बारा मन्कलोरग्डाहि सबेटोरिह्क बेरोग़ बोग़ इनजोर, तमा बळयिरा नडुमिये कट्ला पुटटा.