12 इद पोल्लोतुह्क येसु नारज आसि अंजिस नेस्कतोग़, पया “इद पीळतोरु बाराह्क सीना ताल्ह्किह्तोर? केंजाट, नना सेतेम वेहतह्नन, इद पीळतोर लोकुरिह्कु बेदे सीना तोहोन,” इतोग़.
अस्के उय्तुर परुसिर, सास्त्रमगूरुर येसुनगा वासि इतोर, “गूरु, नीवा कयदग्डाहि बामिह कीयनद सीना माक ऊळना मन्ह्ता,” इद्रम ताल्ह्कतोर.
लाग्वोरु, देवुळतुन केंजवोरु, नावाङ बेरा डीसाताङ कबस्किन ऊळतोरु, इद पीळतोरु सीना ताल्ह्किह्तोर. मति योनाल इनवाल देवुळता कबुरतोन्क बह बह आता, सिरप अदे सीना नना ओरिह्क तोहतकन, तान विळ्सिस दुस्रा सीना तोहोन,” इन्जि येसु ओरिन वेहतोग़. पया ओग़ तनाङ कग़यवालोर बार ओरिन विळ्सिस अतोर.
येसु ओङते सबेटोरिन ऊळतोग़, मति ओर कैंगम बुदते मतदिन ऊळिसि, येसु दुकम आतोग़. आसि वाग़ता कयदोन “नीवा कय आहा!” इतोग़, अस्के ओग़ कय आहतोग़. आहतस्के ओना कय सव्रेम आता.
पया नाटेनोर येसुन नमवाह्कु, ओग़ बयल आतोग़. अहे पया येसु काग़्हचोरे, सबे एरे-गूरेताङ नाह्कने तिरियतोग़.
अह कीसि पोग़ोन ऊळिसि अंजिस नेस्कतोग़, नेस्किसि ओग़ मन्कन तमा पोल्लोते “इप्पता!” इतोग़. (इप्पता इतेके “पङ्ने आम” इद्रम अर्तम आस्ता.)
पया येसु परुसिरिन विळ्सिसि, तनाङ कग़यवालोरा संगे ओडातगा उदिसि, सम्दुरतुन वेंडलाह आतोर.
अस्के येसु इतोग़, “ए विस्वसलेवोरिर, मीवा संगे बेचानाह नना मनदकन! मियेनाह्क नाक कयर वास्ता. अले ओग़ पेकान नयके ताट,” इतोग़.
पया येसु येरुसलेम सहरता एरे एवतोग़. अस्के अद सहरतुन ऊळिस अळतोग़.