34 अह कीसि पोग़ोन ऊळिसि अंजिस नेस्कतोग़, नेस्किसि ओग़ मन्कन तमा पोल्लोते “इप्पता!” इतोग़. (इप्पता इतेके “पङ्ने आम” इद्रम अर्तम आस्ता.)
इतस्के येसुह्क मान वसता. अदिनेनाह्क पया “अह इतेक अले, नावा विचर मन्ह्ताये! निमा बेस आम,” इनजोर इतोग़. इनदह्पा, (यहुदिरा मोळतोन इटवद नोमळता अडोतुन नोमवा,) येसु कय आहच ओन बोयतोग़.
पियलि मूंड एगनेके, येसु बेरा आल्काते इह इतोग़, “एलि, एलि, लमा सबग़्तनि!” (तेना अर्तम इह मन्ह्ता: नावा देवुळतिन, नावा देवुळतिन, निमा नाक बाराह्क विळ्सिसीतिन?)
अन्जि हाता पिलाता कयदुन पोसि, तमा पोल्लोते, “तलीता कूमि” (इतेके “अले पिला! नना नीक इह्नन, तेदा!” इनजोर अर्तम आस्ता) इतोग़.
पया लोकुर उदतस्के, अव एयुङ आरिन ओसो रेंड मीन्किन पोसि, पोग़ोन ऊळिसि, देवुळतुन जोहर कीसि, आरिन किळ्हतोग़. अह कीसि “मुडा लोकुरिह्क तूसिसीम्ह्ट,” इनजोर कग़यवालोरिन वेहतोग़. अद्रमे मीन्किन वने सबेटोरिह्क तूसिसीयलाह वेहतोग़.
पया येसु अद्रम इताहे, ओग़ मन्कनाङ केव्क पङ्ने आताङ, ओसो ओना वेंजेग़ वने बेस आता, ओग़ पया पङ्ने वळ्ह्क बोटटोग़.
इद पोल्लोतुह्क येसु नारज आसि अंजिस नेस्कतोग़, पया “इद पीळतोरु बाराह्क सीना ताल्ह्किह्तोर? केंजाट, नना सेतेम वेहतह्नन, इद पीळतोर लोकुरिह्कु बेदे सीना तोहोन,” इतोग़.
पया येसु, “अले! अह इतेके नावा पोग़ोन विस्वस कीतिन, अदिह्क तोव्म,” इनजोर इतोग़.
पया येसु येरुसलेम सहरता एरे एवतोग़. अस्के अद सहरतुन ऊळिस अळतोग़.
इतापया, अन्जि सेत्ताता डोह्लातुन बोयतोग़, बोयतस्के कांजिस ओयवालोर अगान रोमतोर. अस्के येसु हातोन इतोग़, “पेका! तेदा!”
मरियाल ओसो ताना संगे वातोर यहुदिर, सबेटोरा अळयनदिन-केयनदिन ऊळिसि, लाजरना हामुरतुह्कु येसु तना जीवाते पका नारज आसि, ओना जीवा चुहेम आयो.
अस्के येसु अळतोग़.
पया येसु ओसो उंद मल्का लाजरना हामुरतेनाह्कु, तना जीवाते पकाय नारजते मन्जि, गुमयातगा एवतोग़. लाजरिन पांजातगा तासिसि, अग़दगा बेरा आद बंडा तिळ्ह्प कीसि तासिस मतोर.
अदिह्क पया ओर अद आदतुन तेंडटोर. अस्के येसु पोग़ोन ऊळसोर इतोग़, “ए बाबा, निमा नावा ताल्ह्कनदिन केंजतिन इनजोर, नना नीक जोहर कीय्ह्नन.
इद्रम वळ्ह्किस येसु बेरा आल्काते आळो कीतोग़, “ए लाजर, पलते पेसिस वाय!”
इव गोटिङ वळ्ह्कतस्के, येसु पोग़ोटा बूमतेके ऊळतोग़, अह कीस देवुळबाबान वळ्ह्कतोग़, “ए बाबा, नावा हायना कगो एवता. बोरिन निमा नाक ईतिन, ओर सबेटोरिह्क नना अमेसाता पिसमुळ ईयना इन्जि, निमा नाक माने-मन्कना पोग़ोन अदिकर ईतदे मन्ह्ता. अहलेह्का बाबा, नना नीक मान ईयना इन्जि, निमा नाक मान ईमु.
पया पत्रु ओन इतोग़, “ए एनिया, येसु किर्स्तु नीक सव्रे कीस्तोग़. अले तेदिसि, नीवा कटुदुन उळ्हा,” इनजोर इतोग़. इताहे एनियाल अस्केडा अस्केन तेदिस नितोग़.
पया पत्रु सबेटोरिन पलते पेहचि, मिंडाङ कोटिस देवुळतुन अर्जि कीतोग़. कीसि पया सेत्तातके ऊळिस, “ए तबिता, तेदा,” इतस्के, अद आंचाळि कोंडाङ नाह्किस पत्रुन ऊळता, ऊळिसि तेदिस उदता.