12 अदिनेनाह्क अव देयह्क, “माक अव पदिनगा लोहचीम, माट अव पदिनगा दाय्ह्नोम,” इताङ.
येसुनाङ कीताङ कबस्क पूरा सुरिया पटमेंड आबुर आताङ. अस्के सबे रीतिनाङ रोगह्कने ऊटेम आस मतोरु, कुर्मुटटप आतोरु, पटापुटा नोयनद दुकतोरु ओसो देयह्क पोयतोरु, कुळ्न्दिल रोगह्कनोरु, कय्क-काल्क वाग़तोरु, इद्रम सबे रोगह्कनोरिन येसुनके ततोर. ततस्के येसु सबेटोरिन सव्रे कीसीतोग़.
“बोर देवुळताङ पोल्लोनु पोहचीतप ऊळिह्तोर, ओरिह्कु मीट पका दाराताङ मोतिना लेह्काडाङ देवुळताङ पवित्र मनदनव पोल्लोङ वेहमाटु. मीट वेहतिर इतेके, ओर पदिना लेह्का अव पोल्लोनु ओय्केङ-विह्केङ कीयनुर. ओसो नय्कना लेह्का मीक कस्किसि पिळ्हपळ कीयनुर.
अगा मेटातगा वेल्लाङे गोह्ड पदिङ मेयसोर मताङ.
इतस्के येसु अविस्किन दायलाह ईतोग़, ईताहे देयह्क ओग़ मन्कनग्डाह पेसिस, पदिनगा नेङताङ. अगा जोक-जोक रेंड अजर्क पदिङ मताङ, अव गोह्ड पदिङ पया मेटा ओळ्सिये, मुटेङ-मुळ्गेङ आसोर वितिसि, सम्दुरता एतगा अर्सि, कतमे मुळ्न्दिस डोलताङ.
मापि केवेक अचोन, देयह्कना मुक्याल माक एग़्किह कीस्ता. बह इतेके ताना सत्रलतनमतुन माट पुतले.
उसर आम्ह्टु! सीताते मन्ह्टु! मीवा अडम मनदनद देयह्कना मुक्याल, कह्चनद सिङपुललेह्का, बोन पोसि पिळ्ह-पळ्ह कीस तिनदकन इनजोरे तिरियिह्ता.