10 इंजेके नना माने-मन्कना नडुम पुटटोनन मन्जि, देवुळतेनाह नयगा इद बूमते, पापमतुन मापि कीयनद अदिकर इंका मन्ह्ता इन्जि, मीक तोहतकन,” इतोग़. इन्जि कय्क-काल्क वाग़तोग़ मन्कन इद्रम इतोग़,
येसु तनाङ कग़यवालोरा संगे केसरिया-पिलिपि इनदनद सहरता एरे वातस्के, “लोकुर माने-मन्कना नडुम पुटटोनु, बोग़ इनजोर मनदनुर कोनि?” इन्जि येसु ओरिन ताल्ह्कतोग़.
“नना नीक वेहतलाह आतन, अले, तेदा! नीवा कटुल पोस लोन अन,” इतोग़.
वेग़ कय्क-काल्क वाग़तोन ‘नीवाङ कसुर्कना मापि आता,’ इह इतेके अल्कोया? बार वेनु ‘तेदिस नीवा कटुल पोस अन,’ इनदनद अल्कोया?
जीवा अर्हचि, ओने सामि, पिसिह केवाल इन्जि, देवुळि निल्पिह कीता. मावा इस्रयेलतोरिन पापमता अग़दाहि मल्हतलाहि, मावा पापमतुन मापि कीयलाहि, ओने निल्पिह कीसि, तना तिनळ बाजे पका कदर ईसि उदिह कीता.