4 इदिन ऊळिसि, अगा मतोर उय्तुर, तमा जीवाते लोप्प-लोप्पान ओङ आसि इतोर, “इदिन बाराह्क उगस पोहता?
वेर तमोग़ इर्वुर ताल्ह्कतदिन केंजिसि, पिसतोर दहा मुल कग़यवालोर, वेर इर्वुरा पोग़ोन ओङ आतोर.
अदे दिया बेतनि नाटे मुने मोंडरोगमते मतोग़ सिमोन इनवाना लोते, येसु गाटो तिनदलाह उदिस मतोग़. अस्के उंद आंचाळि, तीसाते जटामासि इनदनद पोर्ह्काता, वेल्ला दाराता बेसता अतर्नेय पोस वाता. वासि येसुह्क मान ईयलाह, अद तीसातुन विर्हचि, नेयदुनु ओना तलापोग़ोन दोसिसीता.
इद अतर्नेयदुन वमिस मतेके, वर्सामेटा कूलतुह्काय एक्वा कोताङ दोर्केस्कु. पया अव कोतान गरिब-सरिबतोरिह्क ईयनाह आवालि,” इनजोर ओर तान कट्ला कीया बोटटोर.