1 आवना पंडुम ओसो ओय्पिह केवद पिंडटाङ आरिना पंडुम एवयना रेंड दियाङ मुनेता पोल्लो: पेर्मालोरु, सास्त्रमगूरुर, वेर येसुन कुस्क्ने पोसि हव्कलाह अग़ ऊळिंदुर.
मति ओर परुसिर पलत पेसिसि, येसुन बह कीस हव्ककल इनजोरे, तमतमाय वळ्ह्कतोर.
मन्कनेनाहि माकु मान-पान दोर्कना इन्जि, सोङ केवालोर पार्तनाताङ लोह्कने ओसो अग़िनगा सबेटोरिह्क दिसनाह, इद्रमता दर्मम कीस्तोर. इह केंजाट, नना सेतेम वेहतह्नन, ओरिह्क तमा इनम (सिरप लोकुराय मान) पूरा दोर्कतपे मन्ह्ता. मति मीट ओरा लेह्का सबेटोरिह्क दिसना इन्जि, डोल पासोरे दर्मम केमाटु.
पया ओय्पिह केवद पिंडटाङ आरिङ तिनदनद पंडुमता मुनेता दिया, यहुदिर आवना पंडुमता गोरेपिलाता मोक ईंदुर. पया कग़यवालोर येसुनगा वासि ताल्ह्कतोर, “गूरु, इद आवना पंडुमता कुळ्पि, माट बेगा तयर कीकोम? बेगा नीक तिनदलाह विचर वायग़ा?” इनजोर ताल्ह्कतोर.
मति पंडुमतुह्क वातोर मुलु कियोग़-मुयोग़ बार आयनुर इन्जि, ओन अह केवल आयकल इन्जि, विचर कीतोर.
अदिनेनाह्क पेर्मालोर ओसो परुसिर वेरु, यहुदिराङ सेह्नालोरिन केयिसि, मीटिङ उदिह कीतोर. अस्के पया इतोर, “ओग़ इतेके वेल्लाङे बामिह कीयनाङ सीनाङ तोहतह्तोग़. माट बह केमेन मनदनाया?
आवना पंडुम इंजेके एरे एव्स मता. मुल्पेडा जावा उनडलाह, येसुनाङ कग़यवालोर ओना संगे ऐंगे उदिस मतोर. नना इद दुनियातुन विळ्सिसि, पोग़ोटोग़ बाबानेके दायनद कगो एवता इनजोर, येसु पुतोग़. इद दुनियाते मतोर तना लोकुरिन ओग़ जीवा कींदोग़, अहे हानाह्जोम ओग़ ओरिन जीवा कीसोर मतोग़.
पत्रुन पोसि, आवना पंडुम मारतापया, वेल्लाटोर लोकुरा मुनेह नेयम कीयना विचरतेनाह्क, ओन जेल वाट वेहतोर. वेहचि, ओना पह्रातुह्क, नालुङ तुंगानोर सीपय्किन पह्रा तासतोर. उंद-उंद तुंगातगा नाल्वुर-नाल्वुर सीपय्क मतोर.