4 पया ओर अन्जि अग़दा कचुल, उंदि लोता मुनेह दोहतद गाळ्द पियोतुन ऊळतोर, ऊळिसि तान लेहतोर.
“मुनेह दिसनद नाटेनगा अन्ह्ट, अगा एवयकिर अस्के, मीक उंदि दोहच तासतद गाळ्दि ओसो ताना पियो दिसनुङ. अविस्किन लेहच, नयगा पोस वाटु.
पया ओर लोहतोर कग़यवालोरु येसु वेहतपु अन्जि, अद जागा दोर्किह कीतोर, पया अगा आवना पंडुमता कुळ्प तयर कीतोर.
बोग़ाय ‘बाराह्क अह कीय्ह्निर रा?’ इनजोर ताल्ह्कतेके, ‘सामिह्क तेना गर्ज अरता, ओसो चट्पिट मल्हच ओग़ लोहचीयनोग़,’ इनजोर वेहाट,” इन्जि ओरिन लोहतोग़.
अस्के अगा निच मतोर मन्कलोर ओरिन इतोर, “मीट बह कीयलाह आतिर रा? तान बाराह्क लेहतह्निर?” इनजोर ताल्ह्कतोर.
पया अदु मर्मिनगा सेवा-साकुर केवालोरिन इता, “वेग़ मीकु बाताङ वेहतनोग़, अहे कीम्ह्टु,” इता.
विस्वस कीताह्कु, अब्रहम देवुळताङ केंजिसि, पुनवद बूमतगा दायलाह पेसतोग़. देवुळि ओन, “नना तोहतकन अद देसेमते दाकिन, अद पूरा बूमि नना नीक ईकन” इनजोर, पोल्लो विळ्सता. तान विस्वस कीताह्कु, ओग़ तना बेके दायनद इनजोर पुनोग़, मति पेसतोग़.