13 पया जेकताहि उंदि अंजिर मरा दिसता. अद मरा बेस लह-लह आस मता. अस्के अगा तिनदलाह अंजिर पंडिङ मनदनुङ बहे इन्जि, येसु मराता एरे अतोग़. मति अगा वेट आकिङे मताङ! बह इतेके अद पंडिङ आदनद वेला आयो.
अग़दगा उंदि अंजिर मरा दिसताह्कु, अगा तिनदलाह अंजिर पंडिङ मनदनुङ बहे, इन्जि येसु मराता एरे अन्जि ऊळतोग़. मति ऊळतेके उंद वने पंड अगा इले, वेट आकिङे मताङ. अस्के ओग़ मरातुन इतोग़, “ए मरातिन, नियगा बेस्केन कायाङ आदमाकिङ!” इनजोर सरप ईतोग़. अह इताहे चट्नेन मरा वतिस अता.
इमा दिया नग़्कमि, बेतनि नाटेनाहि येसु पेसतोग़ अस्के, ओन्क कग़्व वसता.
पया येसु अद मरातुन इद्रम इतोग़, “इंजेके नियगा बेस्केन पंडिङ आदमाकिङ!” इतोग़. ओग़ अद्रम इतदिन, ओनाङ कग़यवालोर केंजतोर.
“ताना पया गळ्क मनेके, अदे अग़दुह्क ओर्वोग़ बूमयाल अनजोर मतोग़. अनेके एरे एव्सि, ओग़ नेल अरतोग़ मन्कन ऊळिस एग़िस अतोग़.