10 दाविद राजाना लेह्कान राजेम कीयलाह वास्तोग़, ओन्क देवुळता देय्वा आयि! पोग़ोटा देवुळतुह्क जोहर!” इनजोर केयतोर.
येसुना पेग़्के-मुनेह अनवालोर लोकुर रोदा कीसोरे, केयसोरे इनदलाह आतोर, “ दाविद राजाना पुळ्गतोग़ पिसिह केवाह्क जोहर! देवुळबाबाना अदिकर पोस वास्तोग़, ओन्कु देवुळता देय्वा आयि! पोग़ोटा देवुळतुह्क जोहर!”
ओसो माट बह मतेकाय अब्रहम मुय्तोना कूळतोरोम, इतेके देवुळ आचतोर लोकुरोम, अदिह्क माट पिसकोम इनजोर, मीट मुर्तिये विचर केमाटु. इह केंजाट, देवुळि अब्रहम मुय्तोह्क पेकोरिन, इव बंडानग्डाह वने पुटिह कीया पग़यह्ता, पुनविरा?
“देवुळदीपतगा मनदनद देवुळतुह्क मान आयि. नेदगा तान्क विचर वातोर मन्कलोरिह्क सुकम आयि,” इनजोर इताङ.