34 ओर नाक उस्कनुर-पास्कनुर, जेट्लाते नल्हतनुर, अह कीसि नाक हव्कनुर. मति नना मूंड दियाने जीवा अरयकन,” इनजोर वेहतोग़.
पया उच्वुर मन्कलोर बार, येसुना पोग़ोन उस्कतोर, उच्वुर बार कोंडान दोहचि ओन नल्हतोर, ओसो “इंजेक देवुळता जीवाते वेहा रा! नीक बोग़ नल्हतोग़?” इतोर. पह्रातोर वने येसुन पोसि चापुळ ईतोर.
अस्के अगा उय्तुर लोकुर येसुना तोडटगा उस्कतोर, उय्तुर बारा ओन नल्हतोर, ओसो उय्तुर ओनाङ कोंडान दोहचि, ओन सापुस्क ईस इतोर, “निमा देवुळ लोहतोग़ राजानन, देवुळता कबुरतोनन इह्निन इतेके, नीक बोग़ नल्हतोग़, अदिन देवुळता जीवाते वेहा, रा!” इन्जि ओन पास्कतोर.
अस्केडाहि येसु तनाङ कग़यवालोरिह्कु वेहता बोटटोग़, “नाकु येरुसलेम सहरते दायाय पोयह्ता. अग्डोर पेदल्कु, पेर्मालोर, सास्त्रमगूरुर, नाकु वेल्लाय तिपल कीयनुर, हव्कनुर, ताना पया मूंड दियाने नना तेग़्ककन, इव करलि, अद्रम आयनुङे!” इन्ज वेहतोग़.
ओग़ डोलतस्के, मन्कलोर ओना सेत्तातुन गुमयातगा मिसतोर. देवुळता सास्त्रमतगा मुनेन रासतप लेह्का, मूंड दियाने देवुळि ओन जीवा अर्हचीता.
इतेके मोसाल इनवाल देवुळता कबुरतोना मेटे, देवुळताङ अडोङ माक अस्के दोर्किस मताङ; येसु किर्स्तुना मेटे बार देवुळता सेतेमि, ओसो ताना दया मयगा एवता.
पया एरोद अंतिपस वने तनाङ सीपय्कना संगे, येसुन पास्किस कवतोग़. ओन राजान कीतपु, मिळ्स्कनद जगा केग़्पिह कीसि, पिलाति गुमसिनेकेन मल्हच ओया वेहतोग़.
इदिन केंजिसि, मोदुल पेर्माल (पका नारज आतन इन्जि तोहतलाह,) तना कोटजगातुन ओङिह्क अग़्हचि इतोग़, “इंजेके माक ओसोवने बाराह्क साक्सिङ गावले?
जमा आसि इतोर, “महरज, ओग़ नाळेह केवाल जीवात मनदह्पा, ‘नना हासि मूंड दियाने ओसो जीवा अरयकन,’ इनजोर इन्ज मतोग़, इद पोल्लो माक सीता मन्ह्ता.