12 अद्रमलेह्काने मुते वने तना मुजोन विळ्सिसि, ओसो दुस्रोन्क अता इतेके, अद सिंड्रि-साट्यालता पापम कीस्ता,” इतोग़.
नना मात्रम मीक वेहतह्नन, मुते दुस्रोन कववालेवा, बोग़ाय तना मुतेनु देहचीस्तोग़, तेला मति देवुळता मुनेह, अदु ओना मुते इंका मन्ह्ताये. अदिह्कु अदु दुस्रोन्क आतेके, ओर इर्वुर आसि देवुळता मुनेह सिंड्रि-साट्याल आतोरे. इद्रमि आंचाना मुनेतोग़ मुजो तान देहचीतस्के, तान सिंड्रि आनाह कीस्तोग़.
मुते तना मुजोन विळ्सिस अतेके, दुस्रोन्क दायनद आयो; इलवेके तनाय मुजोनगा मल्स अनि. अहे मुजो वने मुतेन विळ्सनद आयो.
अद्रमे विस्वसि आंचाना मुजो विस्वस केवोग़, मति ओन्क ताना संगे मनदलाह गिर्दा मन्ह्ता इतेके, अद ओन विळ्सनद आयो.