41 इतस्के येसुह्क मान वसता. अदिनेनाह्क पया “अह इतेक अले, नावा विचर मन्ह्ताये! निमा बेस आम,” इनजोर इतोग़. इनदह्पा, (यहुदिरा मोळतोन इटवद नोमळता अडोतुन नोमवा,) येसु कय आहच ओन बोयतोग़.
अग्डोर लोकुरिन येसु ऊळतोग़ इतेके, कोपाललेववु गोरेनलेह्का ओरु गळबळते लेसतप, आरेम आतप मतोर. तेन ऊळिसि ओन्कु ओरा मान वसता.
उंद दिया ओर्वोग़ मोंडरोगमतोग़ मन्कल येसुनगा वातोग़. (अद्रमतोरिन यहुदिर कळ्वोग़तासिंदुर.) ओग़ येसुनगा वासि, मिंडाङ कोटिसि इद्रम अर्जि कीतोग़, “नीवा विचर मतेके, नाक सव्रे कीसि नावा कळ्वोग़तुन तेंड पग़यकिन,” इतोग़.
अस्के चट्नेन ओना मोंडरोगम मायता, ओग़ बेस आतोग़.
इतस्के येसु तेदिसि, दूंदतुन दगाङ ईतोग़, ओसो एताङ लच्कान, “रोमा, मेर्क्ने आम!” इतोग़. इतस्के दूंद-मुर्गम मायिसि, बेस मेर्क्ने आता.
अन्जि हाता पिलाता कयदुन पोसि, तमा पोल्लोते, “तलीता कूमि” (इतेके “अले पिला! नना नीक इह्नन, तेदा!” इनजोर अर्तम आस्ता) इतोग़.
अस्के येसु ओसो ओनाङ कग़यवालोर वने एवतोर. एव्सि येसु ओडाताह रेगिसि, अगा वेल्लाय मुल जमा आतदिन ऊळतोग़. ओरु कोपाललेववु गोरेनलेह्का मतोर, तेन ऊळिसि येसुह्क ओरा मान वसता. पया येसु ओरिन वेल्लाङे पोल्लोङ काग़्हता बोटटोग़.
ओनगा देवुळता डीसा दींचिह्ता, देवुळि बेद्रमता इन्जि, ओनगाने माक बराबर दिसिह्ता. ओग़ तना पोल्लोता लावते सबेटविन आव्रे कीस्तोग़. मन्कलोरा पापमतुन एडिह कीतापया, पोग़ोन मनदनद बेरा डीसाता देवुळता तिनळ बाजे, राजेम ताकिह कीयलाहि उदतोग़.
अदिनेनाह्क ओग़ सबे पोल्लोनगा, तनाङ तमोर-एलास्कना लेह्कान आयनद गर्ज मता. इद्रमलेह्का ओग़ देवुळता सेवाते, दया केवाल बर्वसलायकतोग़ पेर्माल आसि, मन्कलोरा पापमतेनाह्कु, तनाय जीवाता मोक ईतोग़.