49 इतस्के योहन इतोग़, “गूरु, नीवा पेदिरते ओर्वोग़ मन्कल, देयह्किन पेसिह कीतदिन, माटु ऊळतोम. ओग़ मावा तोळतोग़ आयवाह्कु, माट ओन रोमिह कीतोम,” इतोग़.
मति योहन येसुनु अह केमा इनजोरे, “नीवाय कयदे नना मीयना लेह्का मन्जि, निमा नयके वातिन, इद बहु?” इनजोर योहन येसुन इतोग़.
इतस्के सिमोन इतोग़, “गूरु! माट नग़्का पिळ्विळ इद एतगा तिपल आतोम, माक उंद वने मीन दोर्को, इंजेक बेगा दोर्कनुङ? अले निमा इह्निन अदिह्क, ओडातुन मुनेह ओसि वदिङ वाटिस ऊळकोम,” इतोग़.
गळ्क मनेके मोसा मुय्तोग़ ओसो एलिया मुय्तोग़ येसुनग्डाह अनेके, पत्रु पया “सामि, माट इगा मह्नल इतेके बेस आता, माट इगा मूंड मंडाङ पंडकोम: उंदि नियेनाह्कु, उंदि मोसा मुय्तोनेनाह्कु, उंदि एलिया मुय्तोनेनाह्कु,” इतोग़. (इव पोल्लोङ पत्रु बाताल वळ्ह्किंदोग़, अद तना तन्के तेळियो.)
“येसुना पोल्लोतुन काग़्हतनद आयो इनजोर मीक वेहोमा? मति मीट इतेके, येरुसलेमतगा कतमतोरिने ओना पोल्लोतुन काग़्हचीतिर. अचोने आयो मति, ओन माटे हव्कनाह कीतोम इनजोर, मावा पोग़ोन कसुर वाटलाह ऊळिह्निर?” इनजोर तप तोहतोर.
बेद्रम इतेके, यहुदि आयवोर पिसनासाटि, ओरिह्क देवुळता पोल्लो वेहतकोम इह्नोम, मति यहुदिर माक वेहतलाह एवोर. इद्रम कीसि ओरा पापम वीळसोर दास्ता, इंजेक देवुळि ओङ आता. अद ओरिह्क सिक्सा ईयग़ाये.