23 ताना पया जमा आतोर सबेटोरिन इतोग़, “बोर नावाङ कग़यलाह वायना विचर कीस्तोर, ओरु दिनम तमा हव्कनागुटा कांजतप, नयेनाह्क वायनव तिपल्किन आपिर. ओसो तमाये गिर्दातुन पोहचि, नावा अग़दे ताकिर.
मन्कना बुदते माट ताकतेक अचोन, अद अमेसाता हामुरतेकेन ओसीस्ता. मति देवुळता जीवाता तोळते, मावाङ मेंदुस्क विचर कीयनव कबस्किन विळ्सतेके, माट देवुळता संगे पिसकल.
मावा पिसमुळ किर्स्तुनगाने मनाह्कु, इद बूमताङ विचर्किन हव्किस पोहाटु: इतेके साट्याल कबळ, साट्याल बुदि, लाग्वाङ विचर्क, लालुस कीयना. बेदिनेनाह्क मीवा लालुस मन्ह्ता, अदिने मीट मोळ्किह्निर.
अद्रमे बोर बोर किर्स्तु येसुन विस्वस कीसि, देवुळतुह्क विचर वातप लेह्का पिसलाह ऊळिह्तोर, ओर सबेटोरिन लोकुर तिपल कीयनुरे.
ओसो देवुळता दया माक इद्रम बुदि काग़्हतलाह आता इतेके: माट देवुळतुन सीता केवा मनदनद आयो, इद दुनियाताङ विचर्कनगा सीता वाटनद आयो. मति कुदतुन आव्रे कीसि, देवुळतुह्क विचर वानाह मनदना, अमेसा कर्तुळते इद बूमतगा पिसना इनजोर, काग़्हतलाह आता.
इंजेक माट वने, ओग़ लजा अरतप लेह्कान, लजा अरयकल. ओना संगे पलते दायना लेह्कान, (पाळ्ना करलता नोमळतुन विळ्सिसि, अद करलतुन नोमवालोरा मुनेह) कदरलेवा मनदलाह, माट तयर आयकल.