1 उंद दिया येसु तनाङ बारा बळयिरिन केयिसि, मन्कलोरग्डाहि सबे देयह्किन पेसिह कीयलाहि, ओसो रोगमतोरिन सव्रे कीयलाहि, ओरिह्क लावु ओसो अदिकर ईतोग़.
अहे नना नीवा कयदे देवुळता राजेमताङ तालम कय्क ईतपु, नीक अदिकर ईकन. इतेके निमा ‘इद पोलिह्ता,’ ‘अद पोलो’ इन्जि वेहतेके, नीवा वेहतद पोल्लोतगा देवुळता अदिकर वने मनदग़ा.”
येसुनाङ कीताङ कबस्क पूरा सुरिया पटमेंड आबुर आताङ. अस्के सबे रीतिनाङ रोगह्कने ऊटेम आस मतोरु, कुर्मुटटप आतोरु, पटापुटा नोयनद दुकतोरु ओसो देयह्क पोयतोरु, कुळ्न्दिल रोगह्कनोरु, कय्क-काल्क वाग़तोरु, इद्रम सबे रोगह्कनोरिन येसुनके ततोर. ततस्के येसु सबेटोरिन सव्रे कीसीतोग़.
पया येसुसामि मूंड वीसाङ बारा (72) तनाङ कग़यवालोरिन आचतोग़, आचिसि तन्क दायना मतव सबे नाह्कने, ओरिन इर्वुर-इर्वुरिन कीसि, मुनेह लोहतोग़.
केंजाट! तरस्किन, मिचोन ओय्ह्कलाहि, ओसो देयह्कना पूरा लावतुन गेल्सलाहि, नना मीक अदिकर ईतन. मीकु बेदे बाताले नुस्कन केवोङ आयनुङ.
इह केंजाट, नना सेतेम वेहतह्नन, नना कीयनव बेरा डीसाताङ कबस्किन, नाक नमवालोर वने कीयनुर, ओसो अविस्किह्काय वीळिस बेह्राङ कबस्क कीयनुर. बाराह्क इतेके नना बाबानेके दाय्ह्नन इनजोरे.
मति मियगा देवुळता जीवाता दळ्म अरतापया, मीक लाव दोर्कग़ा. अद लावते येरुसलेम सहरतगा, पूरा यहुदा पटटगा, सामरिया पटटगा, ओसो बूम मारेंगा एवनाह, नावा पोल्लोता साक्सितोरिर मनदकिर,” इन्जि वेहतोग़.
मीवा मुनेह निच मनवाल मन्कन मीट पुतिरे. वेग़ बह बेस आतोग़ इतेके, माट येसुन विस्वस कीताह्के, ओना लाव वेनगा वाता. येसुनगा अदिकर मन्ह्ता इन्जि, विस्वस कीताह्के वेग़ पूरा सव्रेम आतोग़.
माट वेहतह्पा, दुकतोरिन सव्रे कीसि, नीवा पवित्र सेवक येसुना पेदिरते, नीवाङ बामनाह लेह्काडाङ सीनाङ तोहचीम,” इन्जि देवुळतुन ताल्ह्कतोर.
पया पत्रु ओन इतोग़, “ए एनिया, येसु किर्स्तु नीक सव्रे कीस्तोग़. अले तेदिसि, नीवा कटुदुन उळ्हा,” इनजोर इतोग़. इताहे एनियाल अस्केडा अस्केन तेदिस नितोग़.