33 ईताहे देयह्क चट्नेन ओग़ मन्कनग्डाह पेसिस, पदिना गोह्डटगा तुर्म्ने नेङताङ. अस्के गोह्ड पदिङ अद मेटा ओळ्सिये मुटेङ-मुळ्गेङ आसोर वितिस, सम्दुरता एतगा अर्सि कतमे मुळ्न्दिस डोलताङ.
अस्के येसु “अन्ह्ट, पेसाट!” इतोग़, इताहे देयह्क चट्नेन पेसिस, पदिना गोह्डटगा तुर्म्ने नेङताङ. अस्के गोह्ड पदिङ अद कस्क्ने मनदनद मेटा ओळ्सिये, मुटेङ-मुळ्गेङ आसोर, सम्दुरकचुल वित बोटटाङ. एतगा पया कुबोग़ इनाह अर्सि, कतमे मुळ्न्दिस डोलताङ.
उंद दिया इद्रम आता इतेके, येसु गालिल सम्दुरकचुदा दडटगा निचि, लोकुरिन देवुळता पोल्लो काग़्हतलाह आस मतोग़. काग़्हनेके ओनाङ केंजलाहि, वेल्लाटोरे अगा येसुना सर्ने आतोर.
ओके ऊळा, अगा मेटातगा वेल्लाङे गोह्ड पदिङ मेयसोर मन्ह्ताङ. माक अव पदिनगा लोहचीम,” इनजोर येसुन इताङ. अस्के अविस्किन येसु पदिनगा दायलाह ईतोग़.
पया पदिङ मेहवालोर इद्रम आतदिन ऊळिसि, रेयिस विततोर. वितिसि इद पोल्लोतुन गिरासा सहरतगा, ओसो एरे-गूरेताङ नाह्कनगा अन्जि वेहतोर.
मीट देयह्कना मुक्यानाङे मग़्कनिर! अदिह्के तानाङे लाग्वाङ कबस्क मीट कीयलाह ऊळिह्निर. अद मुनेताहि मन्कन हव्के आंदु. ओसो तानगा बातय सेतेम इले, अदिह्क अद बेस्केन सेतेमतुन पोस मनो. ताना बुदिय जोल वळ्ह्कनद आंदु, बाराह्क इतेके अद जोलहाल ओसो जोलतुन पुटिह कीयनद आंदु.
उसर आम्ह्टु! सीताते मन्ह्टु! मीवा अडम मनदनद देयह्कना मुक्याल, कह्चनद सिङपुललेह्का, बोन पोसि पिळ्ह-पळ्ह कीस तिनदकन इनजोरे तिरियिह्ता.
अविस्कना उंद राजाल मता. अद देयमदीपता सिक्सा-बोंदातुन ऊळेवाळे कीयनद देयम मता. इब्रि जाततोरा बासाते, ताना पेदिर अबदोन इनजोर मता, अहे युनानि जाततोरा बासाते अपुलयोन इनजोर मता. (इव रेंड आस पेदिर्कना अर्तमि, “बूळे कीयनद” इनजोर आस्ता.)