11 “इद पुन्पिह कीयनद पीटोता अर्तम इद्रम मन्ह्ता. अद विजा इतेके देवुळता पोल्लो आंदु.
“मीटु इंजेके विजाता पीटोता अर्तमतुन पुन्ह्टु.
अद विजा इतेके देवुळ राजेम कीयना लोप्पाडा बेसता कबुरि. इद कबुरतुन बोग़ केंजिह्तोग़, मति ओन्क तेळियो आस्ता, ओना जीवातगा वीततद विजातुनु, देयह्कना मुक्याल वासि ऊंदिस ओस्ता. इद्रमतोर लोकुर विजा अरतद अग़दा जागालेह्का आस्तोर.
पया ओसो ओरिन इतोग़, “मीट इद पीटोता अर्तम पुनवेके, इंका ओसो वेहतनव सबे पीटोना अर्तम बेद्रम पुनदकिर?
विजा अरतद अग़ि इहलेह्का आस्ता. देवुळता पोल्लोतुन बोराय केंजिह्तोर, अस्के ओर विस्वस कीसि, देवुळ ईयनद पिसमुळतुन दोर्किह केमाकिर इनजोर, ओरा जीवातगा वीततद विजातुन, देयह्कना मुक्याल वासि माग़्ङनाह कीस्ता.
अदिनेनाह्क मीवा जीवातग्डाहि सबे रीतिना माचतुन, ओसो लाग्वाङ कबस्किन, जेक कीम्ह्टु. कीसि देवुळ मीवा जीवातगा ओग़्सतद पोल्लोतुन, कुलुल बुदते मोन्ह्टलाह ईम्ह्टु. अद पोल्लो मीक पिसिह कीया पग़यह्ता.