21 इतस्के येसु अगा मतोर वेल्लाटोर दुकतोरिन सव्रे कीतोग़, मुर्तिय तेद पुनवोरिन, देयह्क पोस मतोरिन, सव्रे कीतोग़; ओसो वेल्लाटोर तोववोरिन तोवनाह कीतोग़.
पया ओराङ पार्तनाताङ लोह्कनगा देवुळता पोल्लो काग़्हचोरे, देवुळि लोकुरगा राजेम कीयनदिना लोप्पा बेसता कबुर पोकुर कीसोरे, अहे लोकुराङ सबे रोगह्किन, दुकिनु सव्रे कीसोरे, पूरा गालिलमेंड येसु तनाङ कग़यवालोर बार तिरियतोर.
येसुनाङ कीताङ कबस्क पूरा सुरिया पटमेंड आबुर आताङ. अस्के सबे रीतिनाङ रोगह्कने ऊटेम आस मतोरु, कुर्मुटटप आतोरु, पटापुटा नोयनद दुकतोरु ओसो देयह्क पोयतोरु, कुळ्न्दिल रोगह्कनोरु, कय्क-काल्क वाग़तोरु, इद्रम सबे रोगह्कनोरिन येसुनके ततोर. ततस्के येसु सबेटोरिन सव्रे कीसीतोग़.
येसु वेल्लाटोरिन सव्रे कीस मतोग़, अदिह्क बेमरतोर ओन बोयलाह दोबेङ-नूकेङ आंदुर.
बोयताहे ताना कुर्माता बादा मायता, अद तना कुदि, नना सव्रेम आतन इनजोर पुता.
वेहतस्के येसु तान इतोग़, “बायि! नना नीक सव्रे कीकन इन्जि, निमा विस्वस कीताह्के बेस आतिन, सुकमते अन. इंजेके इद बादा आयवालेवा पिसकिन,” इनजोर इतोग़.
वेर कग़यवालोर येसुनगा वासि इद्रम इतोर, “गूरु, देवुळता पेदिरते एग़ मीहवाल योहन, ‘बोग़ देवुळ लोहवाल पिसिह केवाल राजाल वावाल मतोग़, ओग़ बह निमानेया? बार माटु दुस्रोना अग़ ऊळकोमा?’ इनजोर, माक नियगा ताल्ह्कलाह लोहतोग़,” इनजोर इतोर.