14 इतापया, अन्जि सेत्ताता डोह्लातुन बोयतोग़, बोयतस्के कांजिस ओयवालोर अगान रोमतोर. अस्के येसु हातोन इतोग़, “पेका! तेदा!”
अन्जि हाता पिलाता कयदुन पोसि, तमा पोल्लोते, “तलीता कूमि” (इतेके “अले पिला! नना नीक इह्नन, तेदा!” इनजोर अर्तम आस्ता) इतोग़.
अद आंचान ऊळिसि, येसुसामिह्क पका मान वसता. अदिनेनाह्क तानु, “निमा अळमा बायि!” इनजोर इतोग़.
इतस्के ओग़ हातोग़ मन्कल जीवा अर्सि, वळ्ह्क बोटटोग़. पया येसु ओग़ मन्कन तलिनगा ओस ईतोग़.
पया येसुना इद पोल्लो पूरा यहुदिरा बूमते, ओसो ताना सर्ने मनदनव नाह्कने, आबुर आता.
येसु तान इतोग़, “हातोरिन तेग़्किह केवानन, ओसो ओरिह्क जीवा एवानन, ननान आंदन. बोर नाक नमिह्तोर, ओरु हास मतेकाय, ओसो जीवा अरयनुर.
बहलेह्का नावा बाबाल हातोरिन तेग़्किह कीसि जीवा अर्हतह्तोग़, अहलेह्का नना वने बोन इतेक ओनु, जीवा अर्हतह्नन.
इह केंजाट, इद ओसो वेहतह्नन, नना देवुळबाबाना मग़नन, हातोर मन्कलोर नावा आल्का वेनदनुर, इद्रमताङ दियाङ एवयनुङ, आयो एवतपे मन्ह्ताङ वने. बोर वेनदनुर, ओर जीवा अरयनुर.
ओर मकिस मकिस कीयनव कबस्किन वळ्ह्कलाह वने लजा वास्ता.