5 इतस्के सिमोन इतोग़, “गूरु! माट नग़्का पिळ्विळ इद एतगा तिपल आतोम, माक उंद वने मीन दोर्को, इंजेक बेगा दोर्कनुङ? अले निमा इह्निन अदिह्क, ओडातुन मुनेह ओसि वदिङ वाटिस ऊळकोम,” इतोग़.
ओर येसुन ऊळिस जोरते केयतोर, “ए येसु! गूरु! माक ऊळिस जीवा लोपा,” इतोर.
पया कग़यवालोर येसुनगा वासि, ओन तेहतोर. तेहचि इतोर “ए गूरु, तेदा! माट मुळ्न्दिह्नल,” इनजोर केयतोर. केयतस्के पया येसु तेदतोग़. तेदिसि दूंदतुन ओसो एताङ लच्काङ वायनविन दगाङ ईतोग़. अस्के तोप्नेन दूंद-मुर्गम मायता, ओसो लच्काङ वने मेर्क्ने आताङ.
अस्के येसु “नाक बोग़ बोयतोग़ रा?” इनजोर ताल्ह्कतोग़. ताल्ह्कतस्के अगा मतोरु, “माट आयोम! माट आयोम!” इनजोर इतोर. पया पत्रु इतोग़, “गूरु! इद मुल नीवा सर्ने मन्जि, नियके दोबेङ-नूकेङ कीसोर, वेल्लाटोर बोयिस मनदनुर,” इतोग़.
गळ्क मनेके मोसा मुय्तोग़ ओसो एलिया मुय्तोग़ येसुनग्डाह अनेके, पत्रु पया “सामि, माट इगा मह्नल इतेके बेस आता, माट इगा मूंड मंडाङ पंडकोम: उंदि नियेनाह्कु, उंदि मोसा मुय्तोनेनाह्कु, उंदि एलिया मुय्तोनेनाह्कु,” इतोग़. (इव पोल्लोङ पत्रु बाताल वळ्ह्किंदोग़, अद तना तन्के तेळियो.)
इतस्के योहन इतोग़, “गूरु, नीवा पेदिरते ओर्वोग़ मन्कल, देयह्किन पेसिह कीतदिन, माटु ऊळतोम. ओग़ मावा तोळतोग़ आयवाह्कु, माट ओन रोमिह कीतोम,” इतोग़.
मीक नना बेद-बेद वेहतह्नन, अदिन मीट कीतेके, मीट नावाङ गोततोरिर आयकिर.
पया अदु मर्मिनगा सेवा-साकुर केवालोरिन इता, “वेग़ मीकु बाताङ वेहतनोग़, अहे कीम्ह्टु,” इता.
अस्के सिमोन पत्रु ओरिन इतोग़, “नना मीन्क पोयतलाह दाय्ह्नन, डा,” इतोग़. “माट वने नीवाय संगे वाय्ह्नोम, डा,” इन्जि ओर ओडाते पेसतोर. मति अद नग़्का ओरिह्क उंद मीन वन दोर्को!