5 अस्के अव आस्कु पका रेयिसि, ओरा मुनेह तला वग़्हताङ. पया ओरु, “जीवात मनवाल मन्कन, डोलतोरगा मीट बाराह्क पर्ह्कलाह आतिर?
इद पोल्लोतुन केंजिसि, मरियाल पका एक्बेक आता, आसि इद पोल्लो वेहच, बाराह्क नाक जोहर कीयलाह आता इन्जि, अद आलिह कीयलाह आता.
दिसवाह्कु अव आस्कु एक्बेक आताङ. अस्के दोम्ह्क्नेन तिर्मिळ्स्कनाङ जगाङ केग़तोर इर्वुर मन्कलोर, अविस्कनगा वास नितोर.
ओग़ इगा इलेग़, ओग़ जीवा अरतोग़! मीवा संगे गालिल पटटगा मतस्के, ‘माने-मन्कना नडुम पुटटोनन नाकु, पापि मन्कलोरा कयदे पोस ईयनुर. पया ओर नाकु हव्कनागुटातगा मोल्लाङ कोटिस हव्कनुर, मति नना मूंड दियाने जीवा अरयकन, इव सबे करल आयनुङे,’ इनजोर मीक वेहच मतोग़, सीता मन्ह्ताया?” इतोर.
मति हामुर ओन मुर्तिय पोस तास पग़वो, अदिह्क हामुरता तिपलताहि, देवुळि ओन पिसिह कीसि, जीवा अर्हचीता.
ओसो उंद पोल्लो: इंजेक मावोर यहुदिर मावा बूमयालोरिह्क कोड ईस्तोर; ओर बूमयालोर आक्रि डोलवालोरे मन्ह्तोर. मति मेल्किसेदेक बार डोलतोग़ इनजोर, देवुळता सास्त्रमतगा रासतद इले.
ओसो जीवात मनवानन. नना डोलिस मतन, मति ऊळा! इंजेके अमेसा-अमेसातुह्क जीवात मह्नन. हानादीपताङ तालम कय्कु नयगाने मन्ह्ताङ, (ताना अग़दुन तेग़यिसि,) हातोरिन तेग़्किह कीयनद अदिकर नयगान मन्ह्ता.
“सुमुरना सहरता विस्वसिरा मुडा देवतुलतुह्क इद्रम रासा: सुरुतोग़, मारेंगातोग़, डोलिसि जीवा अरतोग़ु, मीट विस्वसिरिन इनदलाह आतोग़: