48 ओसो अगा ऊळलाह वातोर लोकुर, बाताल बाताल आता, अदिन पूरा ऊळिसि, अर्युल पासोर मल्स अतोर.
“मति सिद्वा एनवाल मन्कल जेक नितोग़. ओन्क पोग़ोन ऊळलाह वने दीरा वावो. ओग़ तना पापमतुन आलिह कीसि, अर्युल पासोर इद्रम पार्तना कीतोग़, ‘ए देवुळबाबा! नना बेरा पापि मन्कनन आंदन. नावा पोग़ोन जीवा लोपा,’ इनजोर इतोग़.
सबेटोर लोकुर अद पिलातेनाह्क अळसोर-केयसोर मतोर. अस्के येसु ओरिन “अळमाटु! पिला हायो, अद निद्रतेन मन्ह्ता!” इतोग़.
इदिन केंजिसि ओर मन्कलोरा जीवा काल्सता, अद्रम आतस्के पत्रुनु ओसो दुस्रोर बळयिरिन ताल्ह्कतोर, “मावोरिर! इंजेके मावा पापम एडलाहि बाताल कीकोम? माक वेहाटु,” इतोर.