40 मति दुस्रोग़ डाकु बार अद्रम इतोन दगा ईसि, “वेन्क दोर्कतद सिक्सा नीक वने दोर्कता. मति निमा देवुळतुह्क वने बह रेयविन रा?
अस्के पोळ्द अरयलाह गंटामेंड पिसिस मतस्के वातोरु, अगा बूत एतलाह अतोर अस्के, ओरिह्कु पोळ्दमेटा बूति दोर्कता.
अस्के येसु उंजिस तेदताहे ओरिन इतोग़, “एय विस्वसलेवोरिर, (नयगा मीक पिसिह कीयलाह लाव मन्ह्ता इन्जि मीट पुनविरा,) मीट पया बार्किया रेयतिर?” इद्रम इतोग़. पया ओग़ नितोग़, निचि अद दूंदतुन, एतुन वेग़्हतोग़, अस्के दोम्क्नेन दूंद-मुर्गम मायता, अहे सबे मेलियनाङ बाताङ मेर्क्ने आताङ.
मति नना मीक वेहतह्नन, जीवा ओसो मेंदुलि, इव रेंडिन आसि पिववद किसबटटा सिक्सातगा वाटिसि, बूळे कीयनद अदिकर मनदनद देवुळतुने रेयाटु.
येसुना संगे मोल्लाङ कोटिस वेळ्हच मतोरग्डाह, ओर्वोग़ डाकु वने, “निमा देवुळ लोहतोग़ पिसिह केवाल किर्स्तुनिन इतेके, नीक ओसो माक वने पिसिह कीम,” इनजोर येसुन पास्कतोग़.
माट इतेक लाग्वा कबळ कीताह्कु, माक काय्दा मतपु, बराबर सिक्सा दोर्कता. मति वेग़ इतेके बाताले कसुर केवोग़,” इनजोर इतोग़.
ईकळते ताकवालोराङ पाय्दालेवाङ कबस्कनगा कलियमाट. मति ओराङ कबस्किन पिङम-पङम तेळियिह कीम्ह्टु.
ए सामिनिन! सिरप निमान पवित्रतोनिन! अदिनेनाह्क नीक कतमतोर रेयिस ताकनुर. नीवा पेदिर पोस नीक कतमतोर मान ईयनुर. नीवा सेतेमताङ कबस्किन सबेटोर ऊळतोर. अदिनेनाह्क सबे जातिनोर नीवा मुनेह वासि मोळ्कनुर,” इनजोर वाग़तोर.
तमा मंटातेनाह्क, ओसो तमाङ बोटानेनाह्क, पोग़ोटा देवुळतुन उस्कना-पास्कना कीतोर. मति तमा पापमता अग़दाहि मलवोर.