13 पया पिलाति पेर्मालोरिन, यहुदिराङ मुक्यालोरिन ओसो लोकुरिन केयतोग़.
अस्के “बाराह्कु? वेग़ बाताल कसुर कीतोग़?” इनजोर गुमसि इतोग़. मति ओर इंका एक्वाये, “वेन हव्कनागुटातगा वेळ्हा!” इनजोर केयतोर.
अगा मुडा लोकुर निचि मोल्लाङ कोटनदिन ऊळसोर मतोर. यहुदिराङ मुक्यालोर येसुन पास्कसोर इद्रम इतोर, “वेग़ दुस्रोरिन विळ्सिह कीतोग़, वेग़ देवुळ आचतोग़ पिसिह केवाल किर्स्तु आंदोग़ इतेके, तनाय तन्क विळ्सिह कीयेग़,” इतोर.
मति मावाङ पेर्मालोरु, ओन्क हामुरता सिक्सा ईयेग़ इनजोर, पिलाति गुमसिना कयदे पोस ईतोर. इद्रम कीस लोकुर ओन हव्कनागुटातगा मोल्लाङ कोटिस हव्कतोर.
इद्रम मन्ज तेला, पेदा मन्कलोर वने वेल्लाटोरे, येसुन (तमा जीवाते) नमतोर. मति माकु मोळ्कनगा कलियलाह एवोर आयनुर इन्जि, परुसिरिन रेयिसि, देवुळ लोहतोग़ पिसिह केवाल येसुये आंदोग़ इनजोर, कबुल केवोर.
“सेतेम इतेक बातालि, बोर पुन्ह्तोर?” अह इनजोर पिलाति लोताहि ओसो पलत पेसिसि, यहुदिराङ पेदल्किन इतोग़, “नाक वेनगा बातय कसुर दिसो.
पया पिलाति ओसो पलत पेसिसि लोकुरिन इतोग़, “ऊळाट, ओनगा नाक बातय कसुर दोर्को, इद मीक तेळियना इन्जि, नना ओन मियके पलत पेहच ततह्नन.”
परुसिरा तुंगाताहि ओर्वोग़ मन्कल निकोदेमि इनवाल मतोग़, ओग़ यहुदिरा ओर्वोग़ बेरोग़ सेह्ना मन्कल आंदोग़.
ऊळाट, वेग़ बेद्रम पिङम-पङम वळ्ह्किह्तोग़, मति ओर इसि वेन रोमिह केवोर. वेग़ देवुळ लोहवाल पिसिह केवाल आंदोग़ इनजोरे, मावोर पेदल्क सेतेम पोयतोरा?
माट यहुदिराङ पेदल्कनोम आयि, परुसिरोम आयि, वेर बोराय ओन नमिह्तोरा?
येरुसलेमते मनवालोर यहुदिर, ओसो ओरा मुक्यालोर, येसुये पिसिह केवाल इनजोर पुनोर आस मतोर. वारम-वारमता पोल्वादियाते, देवुळता कबुरतोरा सास्त्रमतुन अर्विंदुर, मति तान ओर पुनोर. पुनवालेवा येसुन हव्कनाह कीसि, अदे सास्त्रम करल आता.
“मावोरिर! मीटु, मीवा मुक्यालोर बार कलियिस, (येसुन हव्कनाह कीतिर. मति ओग़ बोग़ आंदोग़ इनजोर) पुनवालेवा अह कीतिर, इद नाक एर्काये.
इमा दिया यहुदिराङ पेर्मालोर, सास्त्रमगूरुर, ओसो दुस्रोर पेदल्क येरुसलेम सहरते पंच उदतोर.
पया पत्रु देवुळता पवित्र जीवाते निंदतोग़, निंदतस्के इद्रम वेहतोग़, “ए मावोर पेर्मालोरिर, पेदल्कनिर!