11 पया एरोद अंतिपस वने तनाङ सीपय्कना संगे, येसुन पास्किस कवतोग़. ओन राजान कीतपु, मिळ्स्कनद जगा केग़्पिह कीसि, पिलाति गुमसिनेकेन मल्हच ओया वेहतोग़.
अद तूकने गालिल पटटा राजाल, एरोद अंतिपस इनवाल, येसु कीताङ कबस्किन केंजतोग़.
(योहनि, एरोद राजाल, वेरा नडुम कट्लाङ इह आताङ.) राजाना दादाल पिलिप, वेग़ जीवात मनेकेने, वेना मुते, एरोदियसि इनदनदिनु, राजाल तना लोन ओतोग़. अस्के योहन राजानगा वास इतोग़, “नीवा कीतद कबळ मोसानाङ अडोङ वेहतपु पोलो, महरज,” इन्जि वेहतोग़. इद पोल्लोतुह्क एरोद राजाल ओङ आसि, योहनिन दोहचि जेलते वाटटोग़.
पया एरोद राजाल पुटटा दिया एवता, अद दिया राजाल कुळ्पि ईतोग़. अस्के राजाल ततदु तमदादाना मुते एरोदियसि, तेना मयाळि लोकुरा मुनेह एंदिसि, राजान गिर्दा कीता.
येसु ओरिन इतोग़, “देवुळ लोहवाल पिसिह केवाल वायनामुने, एलियाल वासि सबेटविन बेस ओप्पे कीयलाह वास्तोग़ निटमे! अद्रम आस पया, ‘माने-मन्कना नडुम पुटटोनु लोकुर पास्कनुर, ओन्कु पका तिपल एताय पोयग़ा,’ इनजोर वने रासतद मन्ह्ता, इद बेद्रमि?
पेर्मालोर ओसो सास्त्रमगूरुर अगा निचि, तम्क विचर वातप येसुना पोग़ोन कसुर्क वाटिंदुर.
अस्के येसु कोयेना गीळ ओसो डुंगा पंडलेह्काडा जगा केग़्सि, पलत पेसतोग़. अस्के “इंजेके वेग़ मन्कन ऊळाट!” इन्जि, पिलाति ओरिन इतोग़.
मीटे सीता कीस ऊळाटु, मीवा पार्तनातगा ओर्वोग़ मन्कल बंगरताङ मुदाङ केग़्सि, बेसता मलयळि केग़्स वावेग़. ओसो दुस्रोग़ गरिब मन्कल बार कळ्न्जतद जगा केग़्स वावेग़.
बेसता जगा केग़तोन ऊळिसि, “इगा बेरोर उदनद जागातगा उदा!” इनजोर इनेरिर, गरिब मन्कन बार, “इगा निच मन रा! उदना इतेक बार नेल उदा,” इनजोर इनेरिर.