40 अद जागातगा एवतस्के येसु ओरिनु, “देयह्कना मुक्याल मीक पट ऊळमाकि इनजोर पार्तना कीम्ह्टु,” इतोग़.
ओसो कंदाता वेलाते माक पापमते अर्हमा, मति माक देयह्कना मुक्यानाहि पिसिह कीमु. [राजेमि, लावु, डीसाङ इव अमेसाताङ नीवाङे मन्ह्ताङ. माट ताल्ह्कतप आयि.]”
ओसो बेद्रम माटु मावा अडम मतोर कसुरतोरिन मापि कीतोम, अद्रम मावाङ कसुर्किन वने मापि कीमु. ओसो माकु बेरा कंदाता वेलाते पापमते अरयलाह एमा.’ इद्रम पार्तना कीम्ह्टु.
अस्के ओरिन इतोग़, “मीट बाराह्क उंजलाह आतिर? अले तेदाट! देयह्कना मुक्याल मीक पट ऊळनद आयो इन्जि पार्तना कीम्ह्टु,” इनजोर इतोग़.
इंजेके इद दुनियाताङ आक्रि दियाङ गट्नेन एवताङ. इद पोल्लोतुन सीता कीसि, मीट पार्तना कीयनस्के, उसरते मनदना इन्जि, अक्र्ने मन्ह्टु.
मीट तिपल आयह्पा, नना मीक वेहतपु, तिपलतुन दीराते आपसोर मतिर. अदिनेनाह्क पूरा बूमते मनवालोरा पट ऊळलाहि, बेद तिपल इंजेके बूमतगा वायलाह आता, अद तिपलताहि नना मीक पिसिह कीस तासकन.