2 अद वेलाते पेर्मालोर, सास्त्रमगूरुर, येसुन हव्कलाह विचर कींदुर, मति लोकुरा रेयतेनाह्क, बह कीस वेन हव्कना इन्जि, अग़ ऊळिंदुर.
मति ओर परुसिर पलत पेसिसि, येसुन बह कीस हव्ककल इनजोरे, तमतमाय वळ्ह्कतोर.
मति ऊळेवाळे केवालोर मग़ि वायनदिन ऊळिसि, तमतमाय वळ्ह्किंदुर, ‘इद तपेना सम्सरम इतेके वेन्के आयग़ा. दट, वेने माट हव्किङ, अस्के वेना तूस माक आयग़ा.’
आवना पंडुम ओसो ओय्पिह केवद पिंडटाङ आरिना पंडुम एवयना रेंड दियाङ मुनेता पोल्लो: पेर्मालोरु, सास्त्रमगूरुर, वेर येसुन कुस्क्ने पोसि हव्कलाह अग़ ऊळिंदुर.
इद पोल्लोतुन वेहनेके, वेग़ मावा लोप्पाने इव पोल्लोङ वेहतलाह आतोग़ इन्जि, अदे वेलाते सास्त्रमगूरुर ओसो पेर्मालोर, येसुन बहाय कीस पोयतलाह ऊळिंदुर. मति लोकुर माक विरुद कीयनुर इनजोर रेयतोर.
मति पेर्मालोर ओसो परुसिर ओन पोयतना इनजोर, “ओग़ बेगा मन्ह्तोग़ इन्जि, बोन्काय एर्का आतेके, माक कबुर ईम्ह्ट, ऊळाट!” इनजोर वेर अगा वातोर कतमतोरिह्क उकुम ईसि.
ओग़ वेहतद पोल्लो निटम करल आता. एरोद अंतिपस राजाल, पिलाति गुमसि, वेरु इदे येरुसलेम सहरतगा, यहुदि आयवोरा संगे यहुदिर कलियिसि, निमा निल्पिह कीतिन ओग़ पवित्र सेवक येसुन अडम आतोर. मति निमा अचोन लावतोनिन इतेके, बेद नीवा मुनेताहि विचर मता, अचोने ओर कीया पग़तोर.