1 अद्रमे पया ओय्पिह केवद पिंडटाङ आरिङ तिनदनद पंडुम एवसोर मता, तान आवना पंडुम वने इंदुर.
पया ओय्पिह केवद पिंडटाङ आरिङ तिनदनद पंडुमता मुनेता दिया, यहुदिर आवना पंडुमता गोरेपिलाता मोक ईंदुर. पया कग़यवालोर येसुनगा वासि ताल्ह्कतोर, “गूरु, इद आवना पंडुमता कुळ्पि, माट बेगा तयर कीकोम? बेगा नीक तिनदलाह विचर वायग़ा?” इनजोर ताल्ह्कतोर.
आवना पंडुम इंजेके एरे एव्स मता. मुल्पेडा जावा उनडलाह, येसुनाङ कग़यवालोर ओना संगे ऐंगे उदिस मतोर. नना इद दुनियातुन विळ्सिसि, पोग़ोटोग़ बाबानेके दायनद कगो एवता इनजोर, येसु पुतोग़. इद दुनियाते मतोर तना लोकुरिन ओग़ जीवा कींदोग़, अहे हानाह्जोम ओग़ ओरिन जीवा कीसोर मतोग़.